Hoewel de nieuwe full cd van Bright Eyes nu al twee jaar op zich laat wachten, is het niet stil rond deze band uit Nebraska. Na de EP 'Home' (met Spoon-frontman Britt Daniel), is er nu 'One Jug of Wine, Two Vessels', waarop hun vrienden van Neva Dinova mogen figureren. Geen split EP, aldus henzelf, wel zes nummers die ze gezamenlijk ingespeeld hebben.
Instrumentaal wijkt 'One Jug of Wine' niet af van de neofolk die de heren eerder al ten toon hebben gespreid en die we ook bij singer-songwriters als Elliott Smith of Iron and Wine terugvinden. Zo lijkt de trage traditional 'Get Back' zelfs een knipoog naar het oorspronkelijke genre. Nagenoeg alle nummers hebben deze intieme folkfeel, niet het minst dankzij het traag wiegende swingritme dat in alle nummers gebruikt wordt. Anderzijds past ook de instrumentatie helemaal binnen deze rustieke sfeer. Akoestische gitaren, orgels en eenvoudig drumwerk zijn de basis die, naargelang het nummer, wordt opgesmukt met banjo, cello, pedal steel of trompetten. In dit brede gamma instrumenten kan men af en toe zelfs een saxofoon of klokkengelui ontwaren. Qua productie hebben de heren opnieuw voor een lofi-aanpak gekozen. Zo lijkt de niet altijd even accurate gitaarsolo in openingstrack 'Tripped' in een kamer verderop te zijn ingespeeld. Ook het daaropvolgende gesprek tussen de geluidstechnici werd niet weggeknipt. "What do you think? Well, I can't really hear it very well. It's kind of got a delay to it." Toch stoort dit niet. De gekunstelde aanpak werkt uitstekend en versterkt het charmante, intieme karakter van de EP.
Hoewel de heren alle nummers samen hebben ingespeeld, kost het weinig moeite de Bright Eyes nummers te onderscheiden van die van Neva Dinova. De grote reden hiervoor is het herkenbare stemgeluid van Coben Oberst van Bright Eyes. Met zijn unieke, wondermooie stem tilt hij nummers moeiteloos naar een hoger niveau. Zijn gevoelige fragiliteit geeft een extra dimensie aan songs als 'Black Comedy' of 'I'll Be Your Friend'. Het zijn dan ook vooral deze tracks die kunnen overtuigen. De stem van Jake Bellows, die de andere helft van het album op zich neemt, verbleekt een beetje naast zijn collega, hoewel deze vergelijking niet helemaal eerlijk is. Zo is 'Poison' een erg mooi nummer, maar stelt de vraag zich stiekem toch hoe dit geklonken zou hebben als Oberst het onder handen had genomen.
Echte uitschieters of instant klassiekers zijn er niet bij op 'One Jug of Wine, Two Vessels', net zomin als muzikale miskleunen. Het resultaat is dan ook zeker geen flauw zoethoudertje, maar een warm, intiem geheel waar fans van Bright Eyes en consorten zeker raad mee zullen weten. Al blijft het toch een beetje wachten op het full album...
Meer over Bright Eyes / Neva Dinova
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
