Met 'The Beatific Visions' hebben de vrolijke zonderlingen van het Engelse Brakes hun tweede album uit op Rough Trade. De schizofrene punkpop van hun debuut 'Give Blood' is hier meer gefocust en op een vreemde manier erg toegankelijk. Brakes' frisse kijk op rockmuziek en hun samenspel, dat gewaagd is aan dat van de Pixies, maken van 'The Beatific Visions' een uitstekende opvolger, die alom kritische verwachtingen overstijgt.
Singer-songwriter Eamon Hamilton speelde rond de eeuwwisseling keyboards in de indieband British Sea Power, maar had nog geen uitlaatklep gevonden voor zijn eigen "country-punk"-liedjes. Toen de broers Tom en Alex White (van The Electric Soft Parade) hem in hun gezamenlijke thuisstad Brighton solo aan het werk zagen, waren ze zo onder de indruk dat ze hem voorstelden zijn begeleidingsgroep te vormen. Met de toevoeging van bassist Marc Beatty (ook van Tenderfoot) was Brakes geboren. Op hun eerste album stonden dwaze punkgrollen van enkele seconden pal naast mooie ballads en perfecte popsongs. In mindere mate is dit soort tomeloos genre-springen ook een van de basiskenmerken en -kwaliteiten van 'The Beatific Visions'. Het nog geen half uur durende album opent met de eenvoudige maar geniale riff van 'Hold Me in the River', een punkrocknummer dat al even politiek geladen als energetisch is. Met 'If I Should Die Tonight' zet de groep vervolgens een vlekkeloze Pogues-pastiche neer, terwijl 'Isabel' en 'Mobile Communication' dan weer gewaagd zijn aan de sprankelende pop van The Shins. Hamilton zelf toont zich een bijzonder veelzijdige zanger. De man kan met zijn plat Engels accent bijvoorbeeld het ene moment compleet overstag gaan op het heerlijk onnozele 'Spring Chicken' en even later verrassen met de titeltrack – een magistrale, verfrissende popsong die kan tippen aan het beste van The Lemonheads of The La's. Hij schept er genoegen in de luisteraar eerst af te schepen met hysterisch gezongen scherts als "Porcupine or pineapple / spikey spikey!" om even later te ontroeren met zinnen als "You lift her up, and feel yourself fall". Het frappante is dat, hoezeer de elf tracks op 'The Beatific Visions' ook van elkaar verschillen, ze als geheel perfect werken. Door de diverse stijlen en registers heen blijft Brakes steeds als zichzelf klinken en hun aparte, herkenbare groepsgeluid geeft het album een toegankelijke en natuurlijke evenwichtigheid.
Dit is een eersteklas plaat met uiteenlopende songs, die veel heeft te bieden: een strakke, dynamische groep en een zanger die erin slaagt humor op een daadwerkelijk grappige wijze in zijn muziek te verwerken. 'The Beatific Visions' is een album om in huis te halen en liefst nog voor de zomerperiode. Brakes speelt op 10 maart in de Petrol in Antwerpen; hun uitstekende live-reputatie doet vermoeden dat het optreden al even onmisbaar zal zijn als deze release.
Meer over Brakes
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
