“Eenvoud siert” is een leuze die het improviserende trio Booklet blijkbaar hoog in het vaandel draagt. Een doodsimpel concept is voor Tobias Delius (tenorsax, klarinet), Joe Williamson (contrabas) en Steve Heather (drums) namelijk al genoeg om een volwaardig album te maken dat naast luchtig en toegankelijk ook intens en hoogstaand klinkt.
Eigenlijk draait het bij Booklet maar om één ding: een papieren schriftje. Dat zogenaamde booklet bevat een bonte verzameling composities, zowel afkomstig van de groepsleden zelf als van bevriende muzikanten. Maar ook favoriete stukken of interessante muziekjes die her en der werden opgepikt, worden al sinds de oprichting van de band in 2002 in het schriftje genoteerd. Wanneer het drietal aan het improviseren slaat, mogen deze stukken willekeurig worden ingezet wat leidt tot een aaneenschakeling van songs, uitgebreide muzikale fragmenten, refreinen of simpelweg deuntjes, afgewisseld met trio-improvisaties. Een logische opeenvolging is er wat dat betreft niet. Zo wordt countryzanger Buck Owens met zijn ‘Crying Time’ op deze plaat “gesandwiched” door Duke Ellington, die op zijn beurt dan weer te maken krijgt met de riedels van Jimi Hendrix ‘ ‘One Rainey Wish’.
Het album bevat drie tracks, chapters (hoofdstukken) genoemd, die elk zo’n aan elkaar gebreide selectie uit het booklet bevatten. Dat aan elkaar breien gebeurt overigens vrij ruw. Van een echte overgang kan men dan ook zelden spreken, het zijn eerder plotse omschakelingen die bijna altijd worden ingeleid door Tobias Delius. Een klein buiginkje van zijn tenorsax in de eerste minuten van ‘Chapter 1’ leidt bijvoorbeeld tot het inzetten van een het groovy ‘Asambheni’, een compositie van de obscure Zuid-Afrikaanse saxofonist Joe Malinga. Wanneer Delius zo’n scherpe bocht neemt, zitten Williamson en Heather telkens vliegensvlug in zijn spoor. De drie heerschappen, afkomstig uit respectievelijk Engeland, Canada en Australië, spelen dan ook al ongeveer een decennium in trioverband, waardoor ze allen vertrouwd zijn met het gehanteerde materiaal.
Met deze simpele formule, die gebalde improvisaties in een lange rij vastketent aan gedisciplineerd gebrachte composities, houdt Booklet er stevig de vaart in. De luisteraar wordt tevens verplicht zijn luisterhouding voortdurend aan te passen. Wanneer plots een nieuwe melodie of een structuur opduikt wordt al het voorgaande namelijk als bij toverslag in een ander perspectief geplaatst. Het gerammel van Heather dat overgaat in een habaneraritme of het schuurpapieren geschreeuw van Delius dat doodleuk transformeert naar een funky staccato themaatje, het zijn allemaal wendingen die de luisteraar steeds weer het gevoel geven dat hij bij de neus wordt genomen.
‘Booklet’ is, na ‘Luftlucht’ van vorig jaar, alweer een interessante aanvulling op de discografie van Tobias Delius. De saxofonist neemt op deze plaat resoluut het voortouw en leidt zijn medemaats doorheen een parcours vol verraderlijke bochten en spectaculaire hindernissen. Voor de luisteraar is het slechts een kwestie van genieten.
