Spijker de ramen dicht, blokkeer de deuren en verwijder breekbare objecten van uw oma's dressoir, want een allesverwoestende, krankzinnige balkanstorm raast als een dolle hond door het land. Boban Marković laat op zijn nieuwe plaat 'The Promise' zijn energieke zoon Marko meespelen. Als de koning van de Balkanbrass zegt van zijn zoon dat hij een beetje een maniak is op de trompet, is dat een waarschuwing. Harde, wilde uitbarstingen van Marko drijven het orkest naar uitzinnige hoogtepunten waar kiekens hun pluimen in het rond gooien, varkens op en neer springen in de modder, de ezel enthousiast gaat balken en mensen, dansen overal. Slavische melodieën botsen er op die van Noord-Afrika en het Nabije Oosten en, zoals in de liner notes te lezen staat, wordt er hier en daar een tv-tune in verwerkt of wordt Miles Davis met een kwinkslag geparafraseerd.
'Paun' is een meestervoorbeeld van de opzwepende kracht van deze brassband. Een zenuwachtige, hoppelende bas wordt door de overige blazers voorzien van tegentijden die de snaardrum in de verte droog mee tikt. Over deze nerveuze bende stort Marković een nooit eindigende vloed van noten uit. Enkele breaks geven het nummer nog een extra puls.
Jelena Marković is gastvocaliste op de door Boban gearrangeerde traditional 'Ajde, Ajde Fato'. Het nummer laat een rustigere, treurende kant zien van het BMO. Lange, warme noten uit een mineur zigeunertoonladder en een rustige hoempabaslijn vol pauzes creëren een sinistere omgeving voor de hese, vibrerende zang die een mysterieus schaduwland beweent en bezweert. Jelena Marković zingt daar zelf een hoge, meer open tweede stem over. Na het vocale gedeelte neemt
'Voz', of 'De Trein', begint met een stevige beat die niet zou misstaan in een hiphopnummer. Dan komen korte brass-accentjes invallen die vervolgens overgaan in een luchtige Slavische melodie die het boemelende karakter van overpakte stoomtrein moet evoceren. Zware, dreunende kopers verstoren met een dalend, boksend motief de vrije, open klank, die wordt gecreëerd door het toevoegen van gastsaxofonist Erol Demirov.
'Odlazuk U Noc' ('In de nacht') begint met uitgesponnen, vette noten die chromatisch naar beneden gaan, ondersteund door een kletterend snaarritme. Meteen daarna wordt de wereld van Instanboel en omstreken binnen gehaald: saxofonist Demirov perst een geknepen Oosterse melodie uit zijn saxofoon die menig slang bezweren zal. Demirov kreunt en steunt in zijn taksim, de Turkse variant van een improvisatie, "spelen met een rijke fantasie".
'Meksinka' is een clash van Westerse fanfaremuziek en Balkandeuntjes. 'Erolka' had met schelle, schreeuwende kopers ook 'Romeins keizer doet zijn triomfantelijke intrede na de bloederige verovering van Dalmatië' getiteld kunnen zijn en een thema van de film Ben Hur.
'The Promise' is een dolle plaat waar een klein uur kopergeweld wordt afgewisseld met meer intieme stukken die toch nog steeds worden gekenmerkt door een "gezonde" dosis krankzinnigheid. Boban Marković mengt op een meesterlijke manier diverse etnische tradities, terwijl de Balkantraditie steeds kwiek en energiek door blijft marcheren. Na deze plaat is de huiskamer gesloopt. Papa speelt, slaande op een oude pot, rond de tafel haasje-over met zoonlief. Mama springt met een trechter op de kop op en neer in de sofa terwijl kleine zus in de luster de kip leert praten.
Meer over Boban Marković Orkestar feat. Marko Marković
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
