Zeven jaar na de originele release van 'Twoism' brengen Markus Eoin en Mike Sandison, alias Boards of Canada (BoC), dit wondermooie plaatje opnieuw uit. Reden daarvoor zijn de fabelachtige prijzen die voor het origineel – uitgebracht op BoCs eigen Music70 label in een oplage van 100 stuks – moeten neergeteld worden sinds BoC met 'Music Has the Right to Children' een breder publiek bereikte. Of zijn 800 Britse ponden niets te veel voor 8 wondermooie liedjes (36 min. 22 sec.) van één van de meest mythische groepen uit de hedendaagse elektronica ?
Maar hoe zit het nu met de muziek ? Op 'Twoism' komen de typische elementen van BoC naar voren, zij het minder uitgesproken als op 'Music Has the Right to Children' en het onlangs verschenen 'Geogaddi': slaapwandelende beats en zwevende, naïeve, melancholische melodieën van jaren '70 synthesizers, maar zonder de vandaag de dag blijkbaar verplichte ironie. Het geheel klinkt steeds schijnbaar eenvoudig, elegant, organisch, aangrijpend en vooral: heerlijk ontspannen. 'Twoism' opent met 'Sixtyniner', meteen ook het emotioneelste nummer met heerlijk hoge, zweverige melodieën die mekaar zachtjes in de weg liggen en een ingetogen drumpartij. Daarna wordt het geluid wat donkerder. 'Oirectine' houdt nog vol met een esoterische synthesizermelodie, maar algauw komt een venijniger geluid vanuit de achtergrond naar voren om vervolgens in de clinch te gaan met de vriendelijk melodie over de alleenheerschappij. In 'Iced Cooly' wordt dan ook de vriendelijke melodie aangetast met subtiele atonale en aritmische vervormingen. Maar in 'Basefree' neemt de donkere sfeer definitief de overhand met een grommende baslijn en een verre echo. Toch biedt een zeer ijle bovenmelodie enig weerwerk en brengt zo het geheel wat in evenwicht. Na de spookachtige intro van het titelnummer is het weer rustig ademhalen in de rest van dit haast stereotypische triphopnummer. 'Seeya Later' wordt geleid door een strakke, analoge drumpartij à la Kraftwerk, maar wordt geruggensteund door een opborrelende baslijn en twijfelende melodieën in de hoogte. Met 'Melissa Juice' wordt er even teruggekeerd naar het wondermooie 'Sixtyniner' om vervolgens schitterend te eindigen met 'Smokes Quantity': een asymmetrische, soms valse synthesizerloop wordt vergezeld van een eenvoudige drumpartij, langgerekte, koppige melodicatonen en fijne belletjes.
Samen met 'Music Has the Right to Children' vormt 'Twoism' een schitterend duo dat door velen gesmaakt kan en zal worden, zeker zij die van mooie elektronica houden. Andere namen in dit verband zijn: Autechre, Aphex Twin, µ-Ziq, Bola, enz. Op zichzelf is 'Twoism' natuurlijk ook een schitterend plaatje dat misschien wel € 1200 waard is.
Meer over Boards of Canada
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
