Als vertegenwoordiger van de laat-Romantiek wordt Ernest Bloch (1880-1959) niet echt zo hoog ingeschat als tijdgenoten zoals Richard Strauss of Alexander Zemlinski maar bekend is hij minstens om één groot werk, namelijk het ‘Kol Nidrei’ een werk op joodse thema’s voor cello en orkest. Zoals dit cd’tje met cellist Michal Kanka en pianist Miguel Borges Coelho bewijst, schreef de Zwitsers-joodse Bloch wel meerdere joods geïnspireerde stukken. Zulke stukken werden voornamelijk voor viool en piano geschreven maar laten zich vrij gemakkelijk bewerken met een cello in de hoofdrol. Hier worden dus achtereenvolgens het ‘From Jewish Life’, ‘Nigun’, de ‘Méditation Hebraïque’, de ‘Voice in the Wilderness’ en de ‘Visions ans Prophecies’ getoond, met als afsluiter de derde suite voor cellosolo.
Blochs werken bezitten een onbetwistbaar joodse inslag, met hun zwaarwichtige harmonieën, mediterende, soms zelfs mystieke karakter en typerend gladde melodiewendingen. Jammer genoeg is deze muziek ook niet echt zo interessant dat deze cellowerken naast de cellomuziek van Brahms of Schumann gezet kunnen worden. Veel passages doen dienst als een soort van muzikale bezwering, het equivalent van een gereciteerde religieuze tekst. Dat klinkt misschien wel authentiek Semitisch maar mist ook muzikale coherentie om een hele cd lang interessant te blijven. Een aantal stukken, zoals ‘Nigun’ of de ‘Méditation Hebraïque’ doen zo aan als één lang recitatief voor cello en piano, waarin de cello de ene cadenza-achtige passage na de andere speelt en de piano weinig meer doet dan hier en daar een akkoord plaatsen.
Dat wil echter niet zeggen dat de uitvoering op deze cd technisch of muzikaal tegenvalt want Kanka en Coelho verzorgen uitvoeringen die kundig en evenwichtig overkomen. En sommige werken zijn ook weer boeiender dan anderen. Meer interessante plaatsen vindt men bijvoorbeeld in het ‘From Jewish Life’, dat die klaaglijke lyriek laat horen die zo belangrijk is in Klezmermuziek. Michal Kanka tovert daar dan ook een pure, eerlijke klank uit zijn cello tevoorschijn. De suite voor cello solo is een kort maar gevarieerd werkje dat niet zelden teruggrijpt naar de dansritmes van Johann Sebastian Bachs cellosuites.
Op een aantal strategische momenten kan een enkel zwaarwichtig pianoakkoord de hele duistere wereld van de joodse Kabbala insinueren, zoals aan het begin van de ‘Méditation Hébraïque’. Enkele zachte noten in het middenregister van de ‘Visions and Prophecies’ zetten precies de juiste, teruggetrokken toon en bewijzen hoe zorgvuldig Miguel Borges Coelhoe zijn vingers op de toetsen neerzet.
Bloch schrijft dankbaar voor cello en ondanks het feit dat vele werken eigenlijk transcripties zijn, klinken ze bij Michal Kanka toch zo vanzelfsprekend als echte cellomuziek. Deze plaat toont een vlot samenspel tussen Kanka en pianist Miguel Coelho maar echt meeslepend kan men deze collectie joodse muziek niet noemen want tegenover leuke stukken als de cellosuite of het ‘From Jewish Life’ staan net zo goed een aantal werken die muzikaal veel minder interessants te bieden hebben.
