Ritchie Blackmore zal voor eeuwig en altijd de naam 'gitarist van Deep Purple' dragen. Het blijft natuurlijk een onomwonden feit dat de man de manier waarop de elektrische gitaar vandaag de dag wordt bespeeld, stevig heeft beïnvloed. De laatste jaren heeft Blackmore de elektrische gitaar aan de wilgen gehangen en samen met zijn vrouw Candice Night de wereld van de middeleeuwse folk en renaissancemuziek opgezocht. Een compleet ander milieu, maar klaarblijkelijk wel een dat Blackmore bijzonder aanspreekt. Ook hier maakt hij trouwens uitstekende songs, want de kunst van het arrangeren is hij nog altijd niet verleerd. 'The Village Lanterne' is alweer een aanstekelijke brok muziek.
De grootste schok is toch wel dat Ritchie opnieuw de elektrische gitaar bovenhaalt, zoals tijdens 'I Guess It Doesn't Matter'. Plots wordt opnieuw hoorbaar waarom Blackmore nog altijd aanbeden wordt door zoveel gitaristen: de soepele melodieën en de jankende solo smaken gewoonweg naar meer. Het leuke is dat hij op deze manier bewijst dat middeleeuwse muziek en moderne technologie perfect kunnen samengaan. Het is trouwens minder 'cheesy' dan veel viking metalbands doen. Maar geen nood, de folkinvloeden liggen er nog steeds dik op. Die duiken niet enkel op in de gitaarlijnen, maar ook in een hele batterij akoestische instrumenten, zoals overvloedig aanwezige strijkers en blazers. Die laatste zijn dan nog vaak te vinden in een haast originele middeleeuwse versie. De fenomenale stem van Candice Night is natuurlijk de kers op de taart. Zij zingt zoals altijd loepzuiver en maakt hoogst aanstekelijke zanglijnen die een mens meteen mee kan neuriën. Een plaat van Blackmore's Night brengt trouwens geweldige geestesbeelden van grote feesten op het dorpsplein naar voren, waar jonge deernes huppelen rondom een meiboom en de mannen goedkeurend aan de kant zitten met een fikse pot bier op de schoot. Een ingetogen instrumentaaltje links en rechts, zoals 'The Messenger', haalt dan weer even het tempo naar beneden, al is de sololijn die Blackmore hier bovenhaalt wel bijzonder snel. Heel leuke extra is trouwens de aangepaste versie van de Deep Purple-hit 'Child in Time': zelfs in een folkversie blijft dat nummer kaarsrecht overeind staan.
Er worden te weinig vrolijke albums gemaakt zoals dit 'The Village Lanterne'. In een tijd waarin depressie en zwartgalligheid hoogtij vieren, biedt Blackmore's Night een tegengif. Meestal goedgemutst, soms droef maar nooit zonder een helder baken aan het einde van de tunnel. 'The Village Lanterne' is verdacht verslavend spul.
Meer over Blackmore's Night
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
