Het Black Ox Orchestar zag het levenslicht in 2000. Vier Canadezen van diverse muzikale achtergrond staken de koppen bijeen om het publiek te laten proeven van de rijke Oost-Europese en in het bijzonder joodse muziektraditie, weliswaar in een vernieuwd jasje. Inmiddels zijn ze aan hun tweede album toe.
'Nisht Azoy' moet het voornamelijk hebben van ritme en bovenal van sfeer. De acht nummers blinken niet uit in verrassende harmonische wendingen of geraffineerde composities. Ook de bezetting is erg traditioneel: bas, viool, zang, klarinet en de occasionele dulcimer of gitaar bepalen het klanklandschap.
Ritmisch interessant is bijvoorbeeld 'Ratsekr Grec'. Het Black Ox Orkestar haalde onder andere voor dit nummer de mosterd bij de traditionele muziek van de Balkan. En die muziek wil wel eens een cadans volgen die een door klassieke westerse muziek en pop opgevoed oor vreemd kunnen aandoen. Bovendien bewegen de solisten, in het bijzonder de klarinet, zich erg vrij binnen de maten. Daardoor is het makkelijk de laatste trede van de trap te missen bij het gemoedelijk meebewegen op de muziek.
Wat de sfeer betreft, die is overwegend melancholisch. Openingsnummer 'Bukharian' bijvoorbeeld begint met een ingetogen inleiding op gitaar, gevolgd door een koor van diepe, treurig neuriënde stemmen. De weemoedige stemming zwelt geleidelijk aan, naarmate percussie, viool en algemeen volume een grotere rol gaan spelen. De zanger die de andere vocale nummers op zijn eentje voor zijn rekening neemt, slaagt er erg goed in dezelfde stemming in andere nummers op te wekken. Ook de klarinet en de viool laten zich hierbij niet onbetuigd en demonstreren in bijvoorbeeld 'Golem' of 'Dobriden' de klaagzang goed onder de knie te hebben. Maar wanneer het dansritme vraagt om gejuich, bijvoorbeeld in 'Ratsekr Grec', ontbreekt een uitbundige climax van gelijkaardig kaliber.
'Nisht Azoy' biedt een mooie onderdompeling in de treurnis die het Yiddisch zo goed kan oproepen, zeker wanneer het vakkundig omlijnd wordt door een zangerige klarinet en viool. Exuberante joligheid en virtuositeit zijn afwezig en daarom ook niet noodzakelijk. Maar de vernieuwing die het Black Ox Orkestar hoog in het vaandel voert is ook niet erg opvallend aanwezig.
Meer over Black Ox Orkestar
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
