Marsmuziek heeft met blues en reggae twee zaken gemeen: ten eerste een kleine maar hevige fanschare en ten tweede het cliché dat men met één nummer ook alle andere heeft gehoord. Een goed blaasorkest weet echter meer van marsmuziek te maken dan een verplicht nummertje bij kermiskoersen. De bekendste marsplaten zijn de live-registraties van de Whit Friday Contest, en daar moet de luisteraar occasionele fouten en allerhande stoorzenders zoals overvliegend luchtverkeer en piepende gsm's voor lief nemen. Een cd vol marsmuziek van het begin tot het einde boeiend houden is bijna uitsluitend voor de allerbeste korpsen weggelegd.
De Salvation Army geeft twee soorten marsen uit: enerzijds deze voor straatoptredens en kerkdiensten en anderzijds festivalmarsen. 'World Class Marches Volume I' beperkt zich tot de eerste categorie waarbij de achttien nummers een periode van 55 jaar (1912-1967) overspannen. De aandachtige luisteraar zal merken dat enkele marsen gevoelig sneller worden gespeeld dan een normaal wandeltempo, maar dat geeft deze werken meer dynamiek en een nieuw elan. Bovendien is elke mars hier feilloos gebracht en het is pas door dergelijke "snellere" uitvoeringen dat men pareltjes ten volle leert appreciëren, zoals 'Star Lake', 'Soldiers of Christ'(het oudste werk op deze verzamelaar), 'Rosehill' of het bloedmooie 'In the Firing Line' van de hand van Bramwell Coles (ca. 1924). De opname- en uitvoeringskwaliteit van deze eerste cd in wat vermoedelijk een reeks wordt, zou iedere twijfelaar over de streep moeten trekken.
Meer over Black Dyke Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
