Als men een rondvraag zou houden wat vandaag de beste Britse brassband is, is de kans uitermate klein dat er een eensluidend antwoord volgt. Wel voorspelbaar is dat de namen Black Dyke, Grimethorpe, YBS, Foden's, Cory en Faireys samen meer dan driekwart van de stemmen zullen halen. Geen enkele band heeft echter over een zo lange tijdsspanne het brassbandgebeuren in Groot-Brittannië mee bepaald als Black Dyke. Met het 150-jarig bestaan dat ze dit jaar vieren, zijn ze zeker niet de oudste topband (Besses o'th' Barn werd in 1818 opgericht) maar met 21 nationale titels, 28 Open en 9 Europese is hun prijzenkast ongeëvenaard.
De reeks 'Essential Dyke' kan doorgaan voor een 'Best of' en bevat zowel concourswerken en solostukken als marsen en klassieke werken. Zo is er een imposante versie van Tsjaikovski's 'Ouverture 1812', die net als de 'Romance' uit Sjostakovitsj' 'Gadfly' en Glinka's 'Ruslan en Ludmila' bijzonder mooi gearrangeerd zijn voor brassband. In 'Du bist die Ruh' van Schubert toont cornettist Roger Webster dat hij niet voor niets al zo'n twintig jaar tot de absolute top wordt gerekend. In dezelfde lijn van de klassieke werken ligt het trotse 'Music from the Elisabethan Court', Elgar Howarths bewerking van drie thema's uit de zestiende eeuw.
Naast de obligate mars, het nieuwe 'Celebrate Rotary' van Peter Graham dat werd geschreven voor de honderdste verjaardag van de serviceclub, is er ook ruimte voor de solisten van de band. Altosoliste Lesley Howie schittert in de finale van Mendelssohns vioolconcerto en benadert hier de klasse van de veel bekendere Sheona White van de YBS Band. Tot de populaire muziek behoren twee andere solowerken, namelijk een speciale bewerking van 'Auld lang syne' met David Thornton op solo euphonium en Chuck Mangione's 'Children of Sanchez', waar de knappe solo van bugelspeler John Doyle een vuil kantje heeft.
Met '...all the flowers of the mountain...' won Black Dyke vorig jaar de Nationale Kampioenschappen van Groot-Brittannië maar of dat nu een voldoende reden was om tot de 'Essential Dyke' te behoren, valt te betwijfelen. Het werk is zelfs bij insiders niet unaniem geliefd en er zijn binnen de concourswerken betere alternatieven. Of zouden ze chez Black Dyke gelijk hebben en is het inderdaad een mijlpaal? De tijd zal het uitwijzen.
Meer over Black Dyke Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
