Bishop Allen timmert hard aan de weg. Nadat hun eerste langspeler 'Charm School' uit 2003 nogal lauwtjes onthaald werd, verzonken ze in de inspiratieloosheid tot ze zichzelf in 2006 een moordend regime oplegden: elke maand een ep met een viertal nummers opnemen én via hun website vrijgeven. Op die manier wonnen ze weer aan bekendheid op allerhande blogs en websites, 'The Broken String' is een verzameling van herwerkte versies van een selectie van de ep's aangevuld met nog drie nieuwe nummers.
De groep, die om het tweetal Justin Rice (zang) en Christian Rudder draait, komt recht uit de Amerikaanse underground en bewijst dat de coming (wo)men vanuit de States héél wat in hun mars hebben. Onder anderen Grizzly Bear, Liars en Mice Parade gingen Bishop Allen succesvol voor. En laat de groep zich nu net vereenzelvigen met de luchtige indie van voornoemde: de frivoliteit is nooit ver weg en er wordt inspiratie gehaald bij groepen die dat waard zijn. Opener 'The Monitor' doet denken aan de melancholie die Timesbold aan 'Masters of War' gaf: ongeduldige opbouw met gitaarplukken naar een overdonderende, smachtende klaagzang. Die atmosfeer wordt echter meteen gebroken door 'Rain', dat gebruikt maakt van een monotoon ritme dat rechtstreeks van The Cure lijkt te komen. De zwartgalligheid wordt ontkend door de snelheid van uitvoering, maar bevestigd door de tekst: "oh let the sky be grey / cause if it's ever gonna get any better / it's gotta get worse for a day".
Bishop Allen doet niets vernieuwend maar gebruikt de beste, zoniet erg goeie elementen die de indie de laatste jaren voortbracht. 'Click, Click, Click, Click' zou op Eels' 'Daisies of the Galaxy' kunnen staan door de lieflijk ironische gitaren, 'Flight 180' heeft de dramatiek, de violen, de opbouw en zélfs de kwaliteit van The Arcade Fire. Een ferm bewijs dat muziek die een synthese van haar voorgangers maakt, bijlange niet voorbijgestreefd moet zijn. 'Corazon' is de perfecte zomerhit, waarop Rice een enig mooi lied brengt over het lot van een oude piano: "since they cancelled music class / you've been a refugee"
'Middle Management' brengt het tempo er weer in met door distortion bevuilde, erg luide vocalen en een opgejaagd ritme. Een rocknummer dat een beetje verdrinkt tussen de lichtjes melancholische popliedjes. Al is dat laatste absoluut geen nadeel.
Een dikke veertig minuten aan ongecompliceerde indiepop is wat Bishop Allen aanbiedt met 'The Broken String', en wie daar niet meer van verwacht kan ook niet bedrogen uitkomen. Wie net als de groep hoopvol klinkt, kan reikhalzend uitkijken naar wat ze verder nog kan brengen. Nog meer evolueren hopelijk, want stilstaan is achteruitgaan.
Meer over Bishop Allen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
