Met 'The Insides' levert Bird haar debuut af. Hoewel Bird, in het dagelijkse leven ook wel Janie Price genoemd, niet alleen de zang voor haar rekening neemt maar ook de cello ter hand neemt en indien nodig zelfs percussie speelt, is dit een weinig verrassende singer-songwriter-plaat. De kwaliteit mag gerust behoorlijk genoemd worden, maar steunend op zang en gitaar is er geen enkel nummer dat uit de band springt. Nooit wordt er van het geijkte pad geweken, zodat het geheel behoorlijk egaal klinkt.
Een ander probleem is dat Bird met haar mooie, zachte stem wat last heeft om karakter in haar songs te leggen. Stukken die wat meer kracht en stuwing zouden kunnen gebruiken, klinken daardoor een beetje slap en saai. Nummers als 'Behind Closed Eyes' en 'Love Songs On The Radio', die hun karakter ook niet uit de instrumentale begeleiding kunnen halen, komen daardoor niet echt tot hun recht. Gelukkig is er bijvoorbeeld ook 'Falling Like Stars' dat perfect gedijt in die zachte klank. De inkleuring door cello en hobo doet zijn werk, al is ze iets te eenvoudig om ook solo te overtuigen, en vormt de afwerking van een mooi luisterstukje. 'Slowly Slowly' en 'Runaway' zijn twee nummers die wel wat karakter vertonen. Het eerste heeft een goede cadans en weet de spanning licht maar goed op te bouwen naar het refrein dat gemakkelijk blijft hangen. Ook hier brengt de combinatie van cello en gitaar wat bij. Het tweede doet het zonder cello. Hier is het de afwisseling tussen een beetje donkere strofes en het refrein dat voller en rijker van klank is, dat voor wat meer contrast zorgt.
Ondanks enkele mindere punten, is 'The Insides' een aangenaam album om te beluisteren met een weinig opvallend maar mooi geluid waarin de cello en Birds zachte stem toch wat extra brengen.
Meer over Bird
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
