De Rolling Stone die reeds tien jaar geleden besefte dat vernieuwing uit de agenda van de band geschrapt was, Bill Wyman, is terug. In aanloop van zijn vijfde langspeler swingt de muziek van deze bassist met zijn wisselende begeleidingsband, the Rhythm Kings al geruime tijd de pan uit. Wie houdt van uptempo jazz, bluesballades en een stevige dosis gitaarvirtuositeit, weet dat zoiets goed nieuws mag betekenen.
Lap, deze plaat vliegt er al meteen in. Niemand minder dan Mark Knopfler, frontman van de ter ziele gegane Dire Straits siert opener 'Disappearing Nightly' met zijn typerend gitaargesoleer op. Een erg toegankelijke en vlotte jazzrocker is het leuke resultaat. Het hoge tempo wordt steevast aangehouden. Vingervlug pianogedartel versiert het met snelle zang aangedreven bluesnummer 'Roll em Pete'. Zo volhardt de plaat niet enkel in een frisse drive, maar zorgt het ook voor grappige noten (vele zelfs) die zijn muziek de nodige ademruimte en toegankelijkheid verschaffen. Soulvolle koperblazers, keyboards, een wippende (contra)bas, gospel-achtige zangen, ... alle partijen dragen bij tot van de opgewektheid van deze cd. Enkel tegen het einde aan van de plaat wordt passend afgesloten met twee heerlijk dramatische slows.
Met een meer dan degelijk cowboygehalte graven zangers Georgie Fame of Mike Sanchez in de muzikale geschiedenis. Deze cd bevat zowel nieuw als geleend, oud werk waarbij nauwelijks te onderscheiden valt wat recent geschreven is en wat niet. Zo is 'Just for a Thrill' een oude, trage Ray Charles klassieker die afgestoft werd en 'Taxman' werd zelfs ontleend aan the "Fab Five". Memphis- en Mississippiblues nestelen zich zonder enige moeite naast jazzfusion en doo wop. Leuke uitschieter is misschien wel het funky soulgetinte 'Booty Ooty' dat wederom met de nodige dosis humor weggelopen lijkt uit een Parliament / Bootsy Collins plaat. Van afwisseling is er op 'Just for a Thrill' dus zeker voldoende sprake. Toegegeven, de oude rock 'n' rollspirit van 'Cadillac Woman' is misschien wat te lang uitgesmeerd, maar met de countryrocker 'Town Living' (die zo uit een Monty Pyton film zou kunnen afstammen) als opvolger laat Wyman dat naargeestige gevoel meteen weer verdwijnen.
'Just for a Thrill' verklapt op 51.15 minuten tijd in elk geval een serieuze portie muzikale kunde en een gezond relativeringsvermogen. De veertien nummers waaruit deze langspeler is samengesteld lijken allen in diezelfde richting te wijzen. Fun, ontspanning, lachen en vrolijk dansen zijn de boodschap. Yeah baby!
Meer over Bill Wyman
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
