2013 was voor veel grote artiesten (David Bowie, Daft Punk, Black Sabbath, Justin Timberlake) het jaar van de wederopstanding. Die trend lijkt duidelijk nog niet ten einde. Het jaar is nog niet ingezet of de Keerbergse humorpunkband Belgian Asociality pakt naar aanleiding van zijn 25-jarig bestaan zowaar uit met een nieuwe plaat. Een kwarteeuw na zijn geboorte, bewijst deze bende –inmiddels zelf bijna “boempa punk”-ers- met een zelf uitgegeven, titelloze plaat nog steeds scherp van pen en instrument te zijn.
Een kleine blik op de titels (‘Ik Stop Ni’, ‘Vollek aan den Toog’, ‘Nooit ni Goe’ …) leert alweer waar het om draait. Belgian Asociality staat voor boeren- en straathumor op punkmuziek: “Een hond is veel te kat, een ladder veel te zat, den douche is veel te nat, de regels veel te lat.”. Wat dat betreft, is er niets nieuws onder de zon.
Wie echter dacht aan een woord als ‘midlife crisis’, zit er mooi naast. Mark Vosté en zijn bende zijn duidelijk scherper en energieker dan vroeger. ‘Belgian Asociality’ klinkt dan ook opvallend fel en fris. Een razendsnelle, Engelstalige (!) track als ‘Pitstop’ is helemaal op de buik geschreven van Muppet Animal ‘Bie’ Puttemans, die live zo vel op zijn drumvellen durft te rammen dat de overige bandleden slechts met moeite kunnen volgen. ‘Zievereir’ herhaalt de oefening van de aloude klassieker ‘Jupiler Man’ door zijn strofen op te smukken met een jolig reggaegitaartje om in de exploderende refreinen de snelheid te verdubbelen.
Over het algemeen staan er opvallend veel ernstige momenten op dit album, al blijft het gezelschap zijn humoristische zelf door in een speedsong tientallen keren “gij se zievereir” te wurmen. Een nummer opgebouwd rond de zin “bille bille bille moete trille trille trille” is natuurlijk ook niet volledig menens. Gitaren klinken echter stoerder dan ooit en zijn wat meer op metal afgestemd. ‘Verkeerd’ teert op een heerlijk hoekige snaarriff om in kenmerkend sneltreinpunkritme in honderdste versnelling te schieten. ‘Ik oep Ellentrik’ gooit dan weer een stompende baslijn de lucht in om heerlijk voort te galopperen: spits en melodieus en tot halfweg ook voor een keer eens wat minder fel.
Respect voor Belgian Asociality! Wie kan het anders maken om een kwarteeuw te zieveren en muzikaal schenen te schoppen om nog eens wat extra keet te schoppen op zijn verjaardag? Deze zevende langspeler doet wat hij moet doen: de bestaansreden van dit gezelschap nog eens lekker in de verf zetten, met enige kwaliteit, maar vooral veel lol.
