Het componeren en improviseren op gekende akkoordenschema's wordt door veel jazzmuzikanten eerder als een beperking beschouwd. In de jaren vijftig zochten Miles Davis en John Coltrane al naar manieren om zich te bevrijden uit die vastgeroeste structuur die de muzikale expressie naar eigen zeggen belemmerde. Experimenten met modale jazz en freejazz waren het gevolg en betekenden een impuls voor nieuwe stromingen binnen het genre. Tenorsaxofonist Bart Defoort heeft de vrijere vormen van jazzmuziek in het verleden ook wel eens verkend maar keert met zijn eigen groepen steevast terug naar een duidelijke muzikale structuur met wortels in de Amerikaanse bebop. Voor 'Sharing Stories on our Journey' schreef Defoort enkele nieuwe composities op basis van gekende akkordenschema's. Een koppige beslissing die meteen ook een liefdesverklaring inhoudt aan het adres van de jazztraditie.
Voor zijn derde opname voor het W.E.R.F. label koos Bart Defoort voor een kwintet bestaande uit twee tenorsaxen, piano, bas en drum. Deze bezetting wekt uiteraard de verwachting van een ouderwetse battle of the tenors maar niets is minder waar. Enkel op 'Keys to the Kingdom' gaat Defoort even het duel aan met die andere tenorsaxofonist: Emanuele Cisi. Het is een bescheiden krachtmeting waarin vooral de muzikale persoonlijkheid van de Italiaan Cisi zich opvallend manifesteert. Zijn harde, haast tot in de perfectie afgeronde toon en een grote zin voor avontuur onderscheiden hem duidelijk van zijn kompaan Defoort. De plaat wordt gekenmerkt door een uitmuntende verstandhouding tussen beide saxofonisten. Geruggensteund door een erg sterke ritmesectie blazen ze (mooi om de beurt) de ene geïnspireerde solo na de andere, afgewisseld met swingende thema's ('Alma, La Diva') die ze in duo oppikken.
In de begeleidende tekst zegt Bart Defoort erg beïnvloed te zijn door standards waarvan hij er op de plaat enkele onder handen neemt. Het opgewekte 'The Way You Look Tonight' kijgt een up-tempo behandeling waarin niet alleen de saxofonisten, maar ook Ron van Rossum mag schitteren. De pianist heeft (zoals veel van zijn collega's) de gewoonte zijn solo's luidop te dicteren. Dat doet hij overigens op een zelfde, jankerige manier als een geïnspireerde Keith Jarrett. Sommigen zullen zich hier ongetwijfeld aan storen maar eigenlijk geeft het de muziek een zeldzaam scherp randje, iets wat deze plaat soms wel mist. Defoort concentreert zich tijdens het componeren namelijk vooral op het creëren van mooie melodieën en afgelijnde structuren waardoor de spanning van het eventueel onverwachte wat afwezig blijft.
'Sharing Stories on our Journey' is een album dat Bart Defoort typeert als muzikant. Met een neus voor goede begeleidende muzikanten en een talent voor het schrijven van mooie melodieën doet hij zijn eigen ding en levert zo weer een grote bijdrage aan de stilaan indrukwekkende catalogus van het Brugse W.E.R.F. label.
Meer over Bart Defoort
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
