Het gaat Baroness steeds beter: de band bereikt telkenmale meer en meer mensen en heeft voor een stuk zowat dezelfde evolutie doorgemaakt als Mastodon. Waar Baroness eerst lompe en broeierige sludge metal produceerde, deed vervolgens de subtiliteit zijn intrede, werden de nummers verfijnder en muzikaler en groeide de groep op compositorisch vlak. Dat niet iedereen zich daar in kan vinden, is jammer maar zo gaat het nu eenmaal. 'Live at Maida Vale' is een erg beperkte oplage van vier tracks die de groep live brengt, een tussendoortje voor de echte fans, met andere woorden.
Hoewel Baroness de laatste jaren subtieler begon te spelen en dus ook iets van de heftigheid begint te ontberen die de groep vroeger kenmerkte, blijken de nummers van hun laatste wapenfeit 'Yellow & Green' die hier vertegenwoordigd zijn, toch vrij fel gebracht te worden. Dat laat meteen merken dat ook in een meer gestripte en 'balls to the wall'-versie de songs overeind blijven, wat eens te meer bewijs is dat Baroness zelf an sich niet veranderd is. De band is alvast goed op dreef en dat de zang soms een beetje op het randje zit, kan echt geen kwaad. Het zal te wijten zijn aan overgave. Zo klinken deze nummers alleszins: alsof de groep er volledig voor gaat.
Maar waarom hoop en al vier tracks ('Take My Bones Away', 'March to the Sea', 'Cocainium' en 'The Line Between') op een strikt gelimiteerde LP? Het lijkt wel alsof Baroness de rabiate aanhangers hiermee een pleziertje wil doen en op zich is dat een leuk gebaar, maar dan moeten anderen dit weer via het internet opzoeken. In ieder geval, Baroness is gegroeid als band en dat ze niet meer zo rechtdoor beuken als voorheen, hoeft niet een nadeel te vormen. De riffs zijn nog steeds lekker sappig, de melodieën begeesterend en de songs top. Wie dit op de kop kan tikken, hoeft niet te twijfelen, want 'Live at Maida Vale' is een meer dan aardig hebbedingetje met degelijke uitvoeringen van puike songs.
