Voor het label Halfnote nam de Israëlische bassist Avishai Cohen reeds de plaat 'As Is...Live at the Blue Note' op en amper drie jaar later zou hij aansluiting vinden bij de jazzgigant met dezelfde naam via zijn album 'Aurora'. Op die vaak besproken cd begon Cohen plots zang te introduceren en de jazzwereld reageerde daar nogal verdeeld op. Cohen zingt immers niet vanuit de grote jazztraditie, maar veeleer vanuit Joodse en Hebreeuwse gebruiken die hem aanzetten tot een nogal nasale vorm van "mee-meanderen op de muziek". Bovendien was Cohen er zijn strikte jazzsound door verloren, in een poging een groter publiek te bereiken dat ook affiniteit heeft met etnische muziek.
Op 'Seven Seas', de nieuwe plaat van Cohen, was het langer wachten dan gebruikelijk, want vroeger kwam de bassist quasi jaarlijks met nieuw materiaal op de proppen. Complexer is de man echter niet gaan klinken, integendeel, de zang is nog extra vertegenwoordigd en bepaalde composities draaien zelfs integraal om de gezongen component. Dat is spijtig, want in de zuiver instrumentale nummers ontwikkelt Cohen een sprookjesachtige, epische sfeer die erg tot de verbeelding spreekt. Titelnummer 'Seven Seas' is ondanks zijn betrekkelijk eenvoudige structuur bijvoorbeeld een betoverende track die helemaal weet mee te slepen. In tracks als 'Hallah' gaat Cohen helaas volledig voor de wereldmuziek, wat vanuit het oogpunt van de jazzliefhebber niet bijster interessant is en bovendien zonde van 's mans talent.
Nochtans heeft Cohen gepoogd om zijn zang op een warme manier te integreren in de stijl van weleer. Met mooi gearrangeerde thematische ingrepen voor trombone, bugel en saxen, krijgt 'Seven Seas' als geheel van composities een extra diepte. Een moderne variant van swing heeft echter een te prominente plaats ingenomen in het geheel en pianist Shai Maestro kan slechts in een aantal flitsen tonen wat hij echt waard is. Jimmy Greene op sax krijgt al helemaal te weinig speelruimte en wanneer een van de blazers tot een solo wil komen, worden die eigenlijk niet getolereerd in het totaalconcept. 'Seven Seas' is als album dus een interessante poging om Hebreeuwse gezangen met jazz te verzoenen, maar de plaat voelt te gecomponeerd aan, vist teveel in dezelfde waters en biedt te weinig mogelijkheden voor de goede musici die erin meedraaien. Een schare jazzliefhebbers verliezend, zal Cohen met deze worp richting de wereldmuziek waarschijnlijk alsnog een nieuw publiek aanboren.
