Nog geen twintig zijn ze, de Californische lui van Avi Buffalo. Toch schoten ze met ‘What’s In It For’, de eerste single van hun debuutalbum, meteen een hoofdvogel af. De ruggengraat van de groep wordt gevormd door de ietwat frêle Avigdor ‘Avi’ Zahner-Isenberg. Deze jongeheer die zich doorheen de jaren poogde te vermaken in verschillende verwerpelijke lawaaigroepjes gooide z’n schoolcarrière over de heg en vond uiteindelijk een roeping in het componeren en uitvoeren van fluwelen zomerdeuntjes. Toen Avi vervolgens met z’n ‘vriendjes en vriendinnetjes‘ wat lol trapte in een opnamestudio raakten ze bij Subpop danig verkikkerd dat dit uitmondde in een eerste langspeler.
Dit debuut kenmerkt zich door een dermate hoog zomergehalte dat het geplaatst kan worden tussen bands als The Shins, The Thrills en The Polyphonic Spree, alleen zijn de uitvoerders dus een pak jonger. Vraag het er nu de grootmoeders even op na: kinderen zijn onschuldig, oprecht én soms wat naïef. Als conclusie stellen dat de leden van Avi Buffalo écht nog kinderen zijn, is overdreven, doch dit zijn de termen die naar boven komen tijdens het beluisteren van dit album. Gelukkig blijft alles binnen de perken. De jeugdigheid druipt er niet als zoete honing van af. De muziek klinkt bij wijlen zelfs zeer gelaagd, gevarieerd en volwassen (ondermeer ‘Five Little Sluts’ en ‘Can’t I Know’). Enkel doorheen de teksten is het puberleed te identificeren, hoewel ze dat hier en daar trachtten te vermijden (“I make my way true my old days” uit ‘One Last’) zijn er toch vaak puberspinsels op te tekenen (“Jessica, you know I’m kidding / but sometimes I feel like you’re all I’ve got” uit ‘Jessica’). Het stoort evenwel niet. Deze onschuld en naïviteit kan zelfs aangehaald worden als een pluspunt. Nummers als ‘What’s In It For’, ‘Jessica’ en het door samenzang gedragen ‘Where’s Your Dirty Mind’ tonen aan dat dit kan werken en aanslaan. Ook de harmonieuze stemmen vormen elders op het album een meerwaarde. Zo bewijst Avi’s ex-liefje en tevens toetseniste, Rebecca Coleman, in ‘One Last’ zelf over een stem te beschikken die zo de microfoon omver kan blazen. Om ten slotte de variatie, en daarmee gepaard gaande de onvoorspelbaarheid te onderstrepen moet meegegeven worden dat de eerdere garagerockcarrière van Avi Zahner-Isenberg niet volledig naar de achtergrond verdwenen is. Dit wordt hard gemaakt met het hippiegedonder in ‘Remember Last Time’.
Avi Buffalo heeft een opvallend smaakvol debuut afgeleverd. Hun somtijds naïeve zomerpop ligt uitstekend in het oor, zeker na verschillende luisterrondes. Verder is de full cd zozeer gevarieerd met rustige als iets intensere passages dat er tijdens elke nieuwe beurt andere biepjes of details naar boven komen. Nu is het hopen dat dit zelfgetitelde album enkel een voorsmaakje is van wat later nog volgen mag. Want hun jeugdige leeftijd kan dit enkel maar doen verhopen.
Meer over Avi Buffalo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
