Als we de muziek van Austin Lace mogen geloven, dan is Nijvel een gemeente waarin het nog niet zo slecht vertoeven is. Niet dat hun teksten bol staan van de verheerlijking van hun heimat, maar de muziek klinkt zondermeer gezellig en zonnig: rustig slenterende en glimlachende lo-fi pop, waarbij de neiging tot meewiegen belangrijker is dan één of ander grootstads imago.
Misschien wordt alles wel iets té luchtig bekeken, want soms glijdt de muziek net te vlotjes voorbij. Het ep-format is daar dan ook wel niet vreemd aan. Eén track op dit schijfje komt van de fullcd, terwijl de andere nieuwe songs zijn. Leuk voor de fans, maar die extra songs zijn helaas iets minder afgewerkt dan de titeltrack 'Wax'. In deze hoofdwieger wordt namelijk een leuk spelletje gespeeld waarbij poppy gitaarakkoorden, eenvoudig liggende keyboards, zachte beats en af en toe meerstemmige zang elk deel van het nummer een (lichtelijk) ander arrangement meegeven. De overige tracks kunnen misschien even leuk worden, maar zijn dat dus voorlopig nog niet. Zo is 'Deserve' een sober en droger klinkend nummer dat in orde zou zijn als demo, maar hier een te groot verschil vertoont met 'Wax'. De naïeve zondagnamiddagwandeling 'Danielle Knows' heeft al iets meer kleur, maar schitteren is er nog niet echt bij. Het meest aantrekkelijke van de 'extra' tracks is 'Dance Some Time': weer een meewieger, maar deze keer worden de rustige strofes gecounterd door een drukker refrein met rock 'n' roll allures. De leren vest mag echter in de kast blijven liggen: Austin Lace kiest hier resoluut voor rock 'n' roll van ideale schoonzonen, bloemenjurkjes en foute orgels. Fleurig en sympathiek, maar niet onvergetelijk.
Meer over Austin Lace
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
