Met 'De Geluiden van Weleer' brengt de Nederlandse emogroep At the Close of Every Day een plaat vol Nederlandstalige songs. Het schijfje zit verpakt in een prachtig liedboek (maar 6 procent BTW, olé) met een religieus tintje. In het boek staan de partituren en de teksten van de nummers en - alsof het nog niet genoeg was - pentekeningen met een ouderwetse, dorpse sfeer. Die sfeer is ook terug te vinden in de muziek: At the Close of Every Day bezingt een gezellig, dorps Holland van voor de oorlog.
Al meteen valt de heerlijk akoestische klank van deze plaat op. Minco Eggersman en Axel Kabboord kiezen voor een beperkt instrumentarium: gitaar, bas, drums en orgel. De muziek blijft meestal ondergeschikt aan de erg mooie tekst, en heeft daarom een aangename eenvoudigheid. Door de prominente zang valt het erg nasale timbre van Eggersman jammer genoeg des te meer op. Het brommende geneuzel van de brave heer staat in schril contrast met de heldere stem van Erik De Jong (Spinvis), die mee komt zingen en samplen op 't Hellend Vlak'. At the Close of Every Day durft ook harder en meer elektrisch uit te halen, bijvoorbeeld op 'Bang'. Een intro met een overdriven slidegitaartje en wat steviger gemep op de vellen (de op het album overheersende borstels worden even opgeborgen) geven dit nummer een lekkere drive. Ook 'Geef ons de Ruimte', dat overigens verdacht veel op 'Bang' lijkt, toont dat de groep een rockband blijft. Een rockband die ook wel eens van een experimentje houdt, zoals blijkt uit de strofe in 7/4 van 'Duizend Jaar'. De harde nummers swingen fijn, maar het zachtere werk klinkt meestal toch mooier en passender bij de sfeer van 'De Geluiden van Weleer'. 'Het Gekrookte Lied' (het enige instrumentale nummer) lijkt haast postrock en pakt uit met een heerlijke drumgroove, een zachte gitaar, piano en een hoge orgeltoon. Bij het zachtere werk treedt de tekst ook meer op de voorgrond. De nostalgie in die tekst is misschien wel het duidelijkst in 'Waterland': "Zal Nederland nog wijken van het pad / dat reeds de norm en de traditie heeft veracht"
'De Geluiden van Weleer' is een heel sterke plaat, met een tekst die perfect samenvloeit met de muziek. At the Close of Every Day koppelt een verfrissende eenvoud aan diepgang en creëert zo tijdloze liederen die een ode brengen aan Nederland.
Meer over At the Close of Every Day
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
