De voorbije jaren vuurde het Italiaanse Aspec(t) op regelmatige basis cd-r’s vol verpletterende noise en improvisatie af die echter, net zoals een ongeleid projectiel, meer dan eens doel misten. De weinig verfijnde manier van musiceren leek het trio hierbij parten te spelen. Sax, gitaar en elektronica maakten dan wel een indrukwekkend kabaal maar het ontbrak de groep vaak aan inhoud. Op ‘Waspnest’ weet Aspec(t) zijn ruwe energie te doseren, met positieve gevolgen voor het uiteindelijke resultaat.
Een eerste belangrijke vaststelling op deze gelimiteerde LP is de afwezigheid van gitarist Maurizio Argenziano, wat de groep herleidt tot een duo. De afgeslankte versie van Aspec(t), die bestaat uit saxofonist Mario Gabola en elektronicamuzikant SEC_ (het alter ego van Mimmo Napolitano), trekt bovendien niet langer een wall of noise op, waardoor recensenten hen gingen vergelijken met Borbetomagus, maar gooit nog slechts af en toe een bommetje. De krijsende sax wordt bijvoorbeeld nog amper uit de kast getrokken en de elf korte tracks kennen opvallend veel rustpunten.
Nieuw in de muzikale wereld van Aspec(t) zijn de sferische, bijna filmische passages. Die neigen qua stemming opvallend naar de bevreemdende films van Andrej Tarkovski (zelf ook niet vies van rare auditieve effecten). Een dreigende ruis in de achtergrond, kleine vlaagjes feedback of een nerveus kloppend geluid maken van ‘Waspnest’ dan ook geen plaat voor zenuwlijders. Sterker nog, zelfs voor de ervaren luisteraar is het af en toe zwoegen geblazen want er zijn weinig aanknopingspunten voorhanden. Door dat ontbreken van elke vorm van structuur zou men het duo kunnen betichten van willekeur maar gelukkig is er wel wat meer aan de hand.
De individuele bijdragen van Mario Gabola en SEC_ gaan volledig op in het geheel. Vaak is het zelfs onduidelijk wie verantwoordelijk is voor welk geluid. Het feit dat Gabola zijn sax niet op de klassieke manier bespeelt heeft daar natuurlijk veel mee te maken. Zijn instrument is gekoppeld aan een feedbacksysteem waardoor hij ook elektronische klanken kan opwekken en manipuleren. Daarnaast houdt hij zich bezig met de feed-drum, een trom waarvan het vel qua trillingen elektronisch kan worden aangestuurd. Het gebruik van allerlei voorwerpen op het drumvel gecombineerd met de controleerbare trilfrequentie zorgt voor uiteenlopende klankmogelijkheden, van een droge roffel tot een diepe drone of een feedbackeffect.
Die aparte muzikale praktijken vormen een geslaagd huwelijk met de elektronica van SEC_. Hij zorgt naast wat rauwere tussenkomsten overigens ook voor subtiele elementen. Af en toe barst de hel nog wel eens los maar die stormen van ruisend lawaai of irritante geluidsfrequenties zijn niet langer een doel op zich. Het creëren en vasthouden van een mysterieuze en originele sfeer lijkt hun grootste bekommernis. Daarvoor grijpt het duo opvallend vaak naar primitieve, vocale geluiden en effecten die de muziek een expressieve injectie geven. Zo klinkt ‘Waspnest’ regelmatig als de soundtrack bij een extreme fysieke inspanning en ja, dat intrigeert best wel.
Door de noise-passages strikt te doseren hebben deze een maximaal effect. Dat is bijvoorbeeld te merken in “E.A.= Environmental Assasination” dat na enkele prikjes van elektronica, vocalen en sax kort maar krachtig openbarst. De dreigende soundscape die er op volgt is typerend voor het nieuwe geluid van Aspec(t). Op het juiste moment toeslaan en voorts de tijd nemen om interessante texturen tot stand te brengen blijkt voor het duo een doeltreffende manier van werken. Wie niet bang is om een stap in het duister te zetten doet met deze vinylschijf dan ook zonder meer een uitstekende zaak.
