Asofy is een eenmansband uit Italië die zich graag bezig houdt met lugubere en mistroostige black metal gemixt met doom. Die omschrijving klinkt misschien aardiger dan het eindresultaat is, want Asofy is helaas een van die projecten waarbij navelstaarderij schering en inslag is en waarbij wel eens vergeten wordt dat een nummer meer moet bieden dan repetitief geneuzel.
Vier nummers en bijna vijftig minuten speeltijd: 'Percezione' is een uitgebreid album met lang uitgesponnen tracks. Op zich is er weinig mis met lange nummers, op voorwaarde dat deze voldoende spanning inbouwen om interessant te blijven. Hier gaat Asofy al een beetje de mist in: hoewel de brave man duidelijk wil aansluiten bij de epische grandeur van postrock en dankzij zijn repetitieve muziek een zekere tristesse wil opwekken, blijven de songs vaak te lang doorkabbelen vooraleer er een muzikale ommezwaai gebeurt. Er zitten rustige passages in en er is een sporadische black metaluitbarsting, maar dat alles duurt te lang om op dreef te raken en eens een nieuwe beweging is ingezet, wordt die geregeld te ver gerekt.
Een ander heikel punt van 'Percezione' is de zang. In plaats van volop te gaan voor een rauwe schreeuw of eerder te opteren voor een zalvende, is er hier zo'n vervelend geval van “net niet” aanwezig. De halfbakken schreeuw waarvoor Asofy opteert, maakt bar weinig indruk en balanceert te nadrukkelijk op het randje van vals en enerverend.
Dat 'Percezione' een apart album is, valt niet te ontkennen. Het is een ander soort kijk op het gegeven van post-black metal met een vleugje doom, maar in alle drang om anders te zijn, wordt vergeten dat de nummers op de eerste plaats moeten staan. Hierdoor slepen de vier songs zich voort zonder ook maar enige pakkende melodie dan wel verbrijzelende riff, en daardoor duren de lange songs nog net een stukje langer. Verveling kan nooit de bedoeling geweest zijn.
