Aroma Di Amore doet een gooi naar de Belgische comeback van het jaar!! De band van én rond Elvis Peeters – tevens bekend als dichter en schrijver – liet voor het eerst van zich spreken tijdens de Rockrally van 1982, waarin ze opvielen door hun erg rauwe, ongenuanceerde Nederlandstalige nummers, op de juiste plaatsen voorzien van vleugjes elektronica. Ze waren echter opgehouden te bestaan in 1994 (tien jaar later volgde nog een reünietournee) en konden sindsdien rekenen op een cultstatus in Vlaanderen. Toch verdient de groep – die roem verzamelde met poëtische, vlijmscherpe, maatschappijkritische teksten en een uitzinnige livereputatie – nog steeds gehoord te worden. Ze blijken namelijk nog ongelooflijk relevant. Dit konden ze niet beter bewijzen dan door het uitbrengen van elf nieuwe nummers, mét in het bijgeleverde boekje nog een aantal eerder onuitgegeven gedichten van de voorman.
‘Schoenen’ is de wat misleidende titel voor de érg obscure openingstrack. Zéér gezapig, maar toch met een niet te negeren cadans haalt Elvis Peeters zijn meest onheilspellende spoken word boven. Wanneer wat angst ingeboezemd is, worden de luidsprekers plots veroverd door – eerst – wat funkklanken en – al vlug – door scheurende gitaren en gejaagde drums (‘Stront’). Dit venijnig nummer is er door geduwd na ruim anderhalve minuut. De toon is daarna wel gezet om verder te gaan in rauwe nummers, waarvan de gitaren als scherp te omschrijven zijn en in Peeters’ stem het hunkeren schuilt (‘Hunker’).
‘Nu We Allemaal Alleen zijn’ klinkt als de soundtrack van een eenzame, straalbezopen nacht, waar een mens verdrinkt in zelfmedelijden. De nacht krijgt een vervolg in ‘Het Land Is Moe’. De sfeer wijzigt hier echter enigszins. De eenzaamheid en het zelfmedelijden wordt ingeruild voor een portie nuchterheid, die wordt uitgebeeld door stevige gitaren en krachtige drums. Hierin doemt tevens reeds de aanzet van een kater op… Die kater komt pas naar boven in het aangrijpende ‘Kom Terug’, waarin het lastig ontwaken lijkt, ook al omdat het handelt over een zwaar thema (zelfmoord). De gitaren zijn hier pakken subtieler en de elektronica ligt er – als ware het een warm dekentje – zorgvuldig bovenop. ‘Winst Verlies’ betekent ten slotte een vurig ontbijt met een punkrockattitude.
Duivelse rock is een term die niet misstaat in associatie met het nummer ‘Lucifer’. Opnieuw omarmen de instrumenten de duisternis en hier zijn het vooral de woorden die snedig klinken. Meer zelfs, het is Elvis Peeters die hier overkomt als een bezetene: hij roept en sneert (“Ik zing aan de maan / Wat geen engel ooit kon / Hoe de dagen vergaan / In het licht van de zon”). Toch is dit een nummer met een belangrijke kanttekening. Na bijna vier minuten gaat de pees er volledig af en verglijdt het lied richting een minimalistische soundscape, om uiteindelijk te eindigen met zacht sussende gitaren.
Het album beleeft een breekpunt met de aanzet van ‘Hoor Hoe Weent Mijn Ziel’. De gitaren en de zang identificeren zich eigenhandig als New Wave-rock met eigenwijze trekjes. Voorbeelden van dat laatste zijn gitaar- en banjogetokkel en allerhande belletjes. Het is even wennen wanneer ‘Nu We Allemaal Bijeen Zijn’ van start gaat. Dit opent namelijk met ingetogen en een triest gestemde piano. De lijn die Peeters echter trekt is er één van macht en zelfs wat theatraliteit.
Als de vrucht van een warme zomeravond onder vrienden, zo klinkt afsluiter ‘Het Is Mijn Ik’, want de lepelachtige percussie lijkt zo weggeplukt van bij een kampvuur, de tekst incluis: “Een klop op de deur / Een zekere twijfel / Een nieuw begin / Open je armen / Open je benen / Open je hart / Het is mijn ik”.
Om zeker te zijn dat ze nooit vergeten worden, kwam Aroma Di Amore terug, maar veel lijkt er niet veranderd. Hun geluid is vergelijkbaar, de teksten nog steeds even scherp. Toch zijn dertig jaar later de tijden wat veranderd en het is dan ook de vraag of de jongere generaties deze muziek nog willen omarmen.
En voor wie jong was in de jaren tachtig? Voor hen is dit anders. Voor hen is Aroma Di Amore terug en doen ze een gooi naar de Belgische comeback van het jaar.