Als na de 90's ook de jaren '80 en dus de hoogdagen van new wave een opflakkering krijgen waarom dan niet meteen het onderste uit de kan halen? Het door vele Vlamingen inmiddels vergeten Aroma di Amore – kleine broertje van Marcel Vanthilts Arbeid Adelt – was met zijn Dadaïstische doe-het-zelf geest, abstracte Nederlandse teksten en complexloze speelgoedcomposities een typisch underground-kindje van zijn tijd. Omdat de platen van dit Antwerpse, regelmatig gewijzigde collectief inmiddels even onvindbaar als onbetaalbaar geworden zijn, brengt Onderstroom records (dat obscure Belgische punk- en waveproducten heruitbrengt) een dubbele cd uit met zowat alles wat Aroma di Amore ooit heeft uitgebracht. Al bij al is 'Onverdeeld' daarmee goed voor net geen vijftig songs!
Een simpele, droge boemtsjak-beat uit de drumcomputer, een steeds herhaald synthesizerpatroontje en wat scherp gejam op sax of gitaar: de muzikale voedingsbodem van dit project met vaste spilfiguren Elvis Peeters en Fred Angst heeft erg weinig om het lijf. Het is dan ook Peeters die met zijn bitsig scanderende, meermaals neoromantische of maatschappijkritische teksten alle aandacht naar zich toe zuigt. Tekst en muziek zijn echter vaak net zo absurd als abstract en kunnen soms een stempel als 'kinderverzinsels' met moeite ontwijken. Titels als 'Ik Schaam Haar' of 'Een Taal Is een Stripverhaal' spreken boekdelen, net als frasen zoals "Je hebt je hoofd verloren aan de kassa / maar ik breng het bij je terug / ik vraag het aan de kassa / het is jouw hoofd / ze mogen het niet houden". Vanaf de vooraan geplaatste debuutsingle 'Gorilla, Dans de Samba' tot het heerlijke 'Sporen van Lisa', afkomstig van afscheidselpee 'KoudvuuR': zowat heel het rijk van Absurdistan wordt verkend, al moet gezegd dat Aroma di Amore een duidelijke evolutie kent van tegen de schenen schoppend simpliciteitproject tot volwaardige postpunkband (met duidelijke structuren, live drumwerk en stevige gitaarpassages). Een aan Martha and the Muffins' 'Echo Beach' ontleende melodie in het prille 'Isabelle Avondrood' of het aan de TC Matic-sound verwante 'Zij Is Blij' zijn dan maar enkele hoogtepunten in dit magnum opus dat grappig genoeg in al zijn eenvoud geen seconde voor verveling zorgt.
De lage profilering die deze uitgave meekrijgt sluit helemaal aan bij de trek-je-plan ideologie die Aroma di Amore in zijn hoogdagen uitstraalde. Dat verklaart allicht ook voor een stuk de grote media aandacht die deze overigens erg leuke verzamelaar krijgt. Aroma di Amore bewijst zich hier als een stukje vaderlandse geschiedenis dat zomaar niet mag weggecijferd worden. Of dat zich nu echt moet vertolken in een reünie met een paar aankomende zomeroptredens is nog maar de vraag, maar 'Onverdeeld' blijkt in elk geval uitermate geschikt voor een terugblik in het verleden met een brede glimlach op het gezicht.
Meer over Aroma Di Amore
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
