Het gaat hard met de Russische folkmetalband Arkona: sinds ze getekend werden door Napalm Records, kregen ze eindelijk exposure en ontdekten hordes luisteraars de sterke folkmetal van dit gezelschap rond frontvrouw Masha. De aantrekkingskracht van Arkona schuilt hem in twee zaken. Ten eerste is hun aanpak met Russische volksliederen en melodieën minder bekend in de rest van de wereld, waardoor het geheel een frisse kijk op een bijna uitgemolken genre biedt. Ten tweede is Masha een uitstekende frontvrouw, met een strot die zowel hondsbrutale grunts als heldere, mooie gezangen aankan. Die aanpak hebben ze geperfectioneerd op 'Slovo', want dit is waarschijnlijk hun beste schijf tot heden.
Arkona heeft an sich weinig veranderd aan de aanpak van vroeger. De totaalklank is beter, maar dat ligt waarschijnlijk aan een groter budget. Ook de folkinvloeden zijn nog steeds erg aanwezig, evenals de brutere passages, maar de band heeft alles een niveau hoger getild. Op het eerste gehoor lijkt het alsof 'Slovo' veel meer riedeltjes en deuntjes bevat die al dan niet met traditionele instrumenten worden uitgevoerd. Ze zijn in elk geval meer naar voor geschoven tegenover vroeger, maar door de Slavische invloed ten volle door te drijven, klinkt alles fris en monter. De opener 'Az'' bijvoorbeeld, zet de toon met iets wat verdacht veel op een traditional lijkt. Daar staat tegenover dat de band nog altijd bijzonder hard van leer kan trekken. Zo mag eerste echte song 'Arkaim' haast black metal-achtige blastbeats het zwerk in jagen. Arkona heeft dus de zachte stukken zachter gemaakt, de folkpassages beduidend folkier, en tegelijkertijd de rauwe metalporties ongemeen potig gemaakt.
Dat alles zou natuurlijk een pak minder zeggingskracht hebben zonder Masha, want haar stem draagt nog steeds de nummers. Het ene moment brult ze rauwer dan een pissed off beer uit de Kaukasus, het volgende haalt ze een ongelofelijk heldere stem boven die het woord episch in alle opzichten op het lijf heeft staan. Dat niet alleen, maar tijdens het intermezzo getiteld 'Predok' mag ze fluisteren. Voor mensen die vertrouwd zijn met de Russische taal (en dus ook weten waar dit over gaat) komt het misschien anders over, maar voor luisteraars die geen woord begrijpen, klinkt ze zowaar verleidelijk.
Arkona mag stilaan bij de betere folkmetalbands van deze generatie gerekend worden. Ze vinden zichzelf niet opnieuw uit, maar zorgen er wel voor dat de beste elementen van de muziek steeds beter in de verf worden gezet. De variatie is ook toegenomen en dat allemaal samen maakt 'Slovo' een uitstekend album.
