De wereld is mijn huis! Of voor zij die thuis zijn in de Oost-Europese Romani dialecten: I Lumia Mo Kher, maar dat viel te raden. Vier jaar na hun debuut komt het bonte gezelschap van Antwerp Gipsy Ska Orchestra met hun tweede langspeler. En van de Bosporus tot Kingston, Jamaica: deze aanstekelijke mix van zigeunerdeuntjes en ska ritmes is overal even dansbaar. De vier jaar die zijn uitgetrokken voor het maken en opnemen van deze plaat zijn ook niet verloren geweest: het geluid is completer en meer gebalanceerd dan op het soms wat rommelige 'Tuttilegal'.
De groepsnaam dekt de lading vrij goed: de nummers zijn een mengeling van reggae, ska en zigeunermuziek maar de nadruk ligt toch steeds op de blazers die voortdurend op de voorgrond treden en de reggae akkoorden van de gitaar bij momenten wat naar de coulissen verdringen. Maar nooit helemaal, de gemiddelde rasta zal zeker niet gillend weglopen bij het horen van 'I Lumia Mo Kher'. De teksten zijn, althans bij de verstaanbare nummers die in het Engels of Frans gezongen worden, een uitbreiding van dit levensmotto: een pleidooi voor openheid en tegen nationalisme en racisme. Een feestelijk verzoek tot verdraagzaamheid, dat door de rusteloze blazers enkel aan kracht wint. Vooral op 'Kerta Mange' krijgen de Roma invloeden volledig de bovenhand: aangespoord door de vocalen van Gregor Engelen gaat het zigeunerorkest zo springerig en opgewekt tekeer dat zelfs Stephen Hawking er spontaan van zou beginnen ronddansen.
Op 'Ne Dirai' komen de twee genres perfect samen: de gitaar klinkt helder door terwijl op geregelde tijdstippen de blazers hun ding komen doen. Op het (bijna) instrumentale 'Kitzenzoi' is er ruimte voor tempowisselingen, bescheiden solo's en fijne grooves, daarna wordt het tempo even gedrukt. Op 'Dema Dema' wordt de liefde nog in een handvol talen bezongen, maar die liefde lijkt in 'Te Laat' al terug bekoeld. Jawel! Ook een liedje in de Nederlandse taal. Nu ja, Antwerps dan, wat toch een stukje volkser klinkt. Het nummer grijpt in meteen naar de keel, de melancholische zang gaat door merg en been. Het platte Antwerpse dialect leent zich ook uitstekend voor de droevige volkse muziek, en de saxofoon zet dit nog eens extra in de verf. De tranen zijn echter snel vergeten wanneer de ska opnieuw door de boxen schalt. 'The Broken Goods' kan door het gebrekkige Engels weliswaar niet overtuigen, het mag de pret niet bederven. Op 'Roma Project' komen de veteranen van Kocani Orkestar hun duit in het zakje doen, 'I Lumia Mo Kher' gaat er enkel meer internationaal door klinken. Een plaat voor de warme zomeravonden, voor het feest en voor het volk.
