Antiseen rockt dertig jaar. Drie decennia lang steekt het kwartet uit North Carolina zijn middenvinger stijf de lucht in en gaat Antiseen (uit te spreken als “anti-scene”) zijn eigen weg uit. Of er veel mensen volgen, maakt ze geen ene moer uit, maar met vijf wereldtournees, elf langspelers en samenwerking met de ex-gedetineerde, geschifte punker GG Allin, hebben de heren toch een keurige carrière opgebouwd. Het gelimiteerde album ‘New Blood’ is het levende bewijs: een bonte rockverzamelaar met singles van afgelopen vijf jaar, enkele covers en een zeldzame, nieuwe song.
Grootste nadeel van je eigen ding doen, is dat zaken als uitstraling, herkenbaarheid of toegankelijkheid ook totaal niet aan de orde zijn. En dat valt op. Het allegaartje van dertien songs op dit album mist de nodige coherentie. De zwaar doorrookte, schorre stem van de indrukwekkende Jeff Clayton (eat your heart out, Lemmy!) en de stevig loeiende gitaar van eeuwige rechterhand Joe Young zijn de enige zekerheden. Maar die worden zowel ingeschakeld voor zware punksongs als ‘Exploding Barbed Wire Deadmatch’ (met een intro van radio Saigon), lome Led Zeppelin bluesrockers als ‘Sweet Blood Call’ of lederen vesten rock’n’rollstampers als opener ‘Reconstruction’. Maar die grenzen lijken ook weer regelmatig te vervagen.
Toch bezit de band een alles overstemmende pitbullrazernij en een (zelf)destructief gevoel. Dat valt niet enkel op in titels als ‘One Shot/One Kill’, ‘Invader 1 Must Die’ of ‘Kill the Scene’, maar komt ook naar voren in de erg groezelige live opname ‘Pledge Allegiance to the Bomb/Death Train Comin’. De melodieuze kracht van een rock’n’rollband en agressie van punk worden netjes samen gegooid tot enkele korte krachttoeren. Luid en energiek, daar tekenen deze baard- en tatoeagekerels voor. Zo wordt zelfs de Ramones song ‘Chainsaw’ (uit hun titelloos debuut) met het Antiseen virus bestookt. Enkel wanneer de banjo erbij komt voor een traditionele counrtypunksong als ‘Black Eyed Susie’, gaat de band zijn boekje muzikaal wat veel te buiten. Maar het is maar de vraag of de heren van Antiseen wel kunnen lezen.
Dit album straalt een prima punkspirit uit. De vier heren van Antiseen blijven hun eigen ding doen. Dat zoiets ten koste gaat van kwaliteit, mag hun worst wezen. De Boys from Brutalsville zijn op dreef, komen soms sterk uit de hoek en dat is voldoende.
