"We want to be the music you can piss off your parents with. You can't piss off your parents with rock and roll anymore. But put some contemporary chamber music on the CD changer and you can clear the room!" Met dit statement in het achterhoofd maakten de New Yorkers van Anti-social Music 'Sings the Great American Songbook'. ASM bombardeert de luisteraar met een anarchistische splinterbom die punk, opera, expressionistische filmmuziek en flarden singer-songwriter uiteen rijt. ASM doet het bloed stollen met unheimliche composities die de grenzen van rock en kamermuziek vol durf en donkere humor af te tasten. Hun muziek is een luide schreeuw die oproept tot reflectie over het huidige rockgebeuren waarin de hype meer dan ooit centraal staat. De titel 'Sings the Great American Songbook' is zowel humoristisch als verbitterd. De angstaanjagende cover met een blauw paard met gouden tand dat hysterisch hinnikend op een achtergrond van gebarsten aarde is afgebeeld, zegt precies wat de plaat brengt.
De eerste compositie, 'Fracture II', is van de hand van Pat Muchmore. Een zwaar en laag akkoord dat nazindert, wordt gecontrasteerd met felle, hoge noten. Na een herhaling stampt een abrupte, overstuurde gitaarklank de luisteraar voor een tweede maal wakker samen met gewelddadige strijkers die met snelle, zenuwachtige halen een beklemmend effect geven. Haast lyrische blazers proberen tussenbeide te komen, maar het is pas met een melancholisch fluitintermezzo dat er een lege rust wordt ingebouwd. De piano ondersteunt en ondergraaft die afwisselend luchtig en zwaar, terwijl de fragmentatie doorgaat met snerpend gitaargehik. Een wereld van diep geworteld verlies en een dolle rit over de rivier Styx worden opgeroepen. Geflipte blazersritmes en hoge kreunende saxen tuimelen dronken van angst over elkaar om in een zweverig gezongen wolk van bezinning uit te komen, een heerlijke anticlimax.
'Lycanthropy of a Poe Poem' is een experiment met opera waarin vocale meerstemmigheid ten volle wordt uitgewerkt. Kleur, timbre en ritme van de verschillende stemmen worden maximaal uitgespeeld, wat mooie contrasten geeft. De luchtige klarinet, de drukkende piano en de schurende viool doen op instrumentaal gebied een parallele beweging.
Het zevendelige 'Seven Songs of Zen, Love, and Longing' bevat de vijftien seconden lange parel 'Beez in the Treez, ooooeeeeooooaaaaooooeeeeoooo' wat meteen ook de tekst is van het het atonaal geschreeuwde nummer. Ook 'Teen Steam' bevat grillige, aritmische teksten die zich in alle bochten wringen. De muziek volgt de stem om een vette (free) jazzy break ten beste te geven.
ASM brengt met dit album grillige, radicale free-kamerindierock. Door sommigen zal ASM misschien afgedaan worden als louter intellectualisme, maar voor anderen vormt de groep een krachtige vuist en middelvinger tegen het conformisme en wil het de nieuwe punk zijn.
Meer over Anti-Social Music
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
