Met 'Floating on the Breeze' brengt Anthony Harding, de drummer van de Engelse indieband Hefner, inmiddels zijn vierde soloplaat uit. Volgens de letter van de definitie valt Ant te klasseren onder singer-songwriter, al zou juist die definitie afdoen aan wat Ant hier neerzet.
De constante doorheen deze plaat is een zachte, bijna lieflijke akoestische gitaar, zonder dat dit ook maar even saai dreigt te worden. Elke song krijgt zij ander gezelschap: banjo, viool, melodica, synthesizer, xylofoon, mondharmonica, ... Ant springt zeer creatief om met het invullen van de verschillende sporen. De songstructuren worden zeer eenvoudig gehouden, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door enerzijds een redelijk verscheiden instrumentarium en anderzijds het voldoende afwisselen van de instrumenten onderling. Hoewel opgenomen op een acht-sporen-recorder in zijn eigenste garage is er van een lo-fi geluid absoluut geen sprake, eerder integendeel: de klank is zeer helder. Wel heel goed te horen is hoe Harding zelf alle sporen een voor een rustig heeft zitten inspelen: een melodicasolo, een schattig orgeltje, een haast kinderlijk vioolriedeltje, ...
Zijn stem lichtjes ijl, de teksten poëtisch en over liefde, zijn persoon dikwijls heel kwetsbaar, toch slaagt Ant erin om niet te verzanden in een puur emotioneel cliché. Ant klinkt opgewekt, lieflijk en bijzonder knuffelbaar. Meest opvallende song is zonder meer het bijna catchy 'Cry Your Little Eyes Out'. Stem, gitaar, mondharmonica en djembe in een dodelijk romantische cocktail met een dromerig melodietje.
Een bijdrage aan de wereldcultuur valt dit niet te noemen, wat zeker niet wegneemt dat dit een zeer kwaliteitsvolle plaat is geworden, die zeer aangenaam is om te beluisteren.
Meer over Ant
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
