Superlunary is de eerste demo van Ant.Blue, een vijftal van eigen bodem opgebouwd rond de tweelinggitaristen Tom en Pieter De Laere. Deze demo werd in eigen beheer opgenomen en uitgegeven. Je hoort dan ook dat de groep geen beroep heeft kunnen doen op professionele producers of geavanceerd materiaal. De stem is soms wat te zacht en het geluid is niet altijd even nauwkeurig afgesteld, waardoor het geheel een beetje kwetsbaar is maar langs de andere kant creëert dit ook een zeer puur gevoel, alsof de luisteraar een live optreden bijwoont.
De demo omvat drie nummers, waarin steeds gebalanceerd wordt tussen het weergeven van intieme emoties enerzijds en het creëren van een stevige sound anderzijds. De pathetiek is op sommige momenten dan ook niet veraf. In de openingstrack 'Push' komen de gitaren venijnig uit de hoek, waarboven de frêle maar heldere stem van zangeres Hanna Van Parys fladdert. Het krachtige en gevarieerde drumwerk krikt het niveau van het nummer nog een paar treden hoger op. Het tweede nummer, 'Indigo Whisper', begint daarentegen zeer rustig en ingetogen om geleidelijk aan uit te barsten tot een schroeiende rocksong, zonder hierdoor de melodie uit het oog te verliezen. Ook de titeltrack 'Superlunary' volgt deze opbouw, maar is toch weer compleet anders. Vooral de bas eist hier de hoofdrol met een aantal verrassende, zelfs enigszins funky riffs.
Het is duidelijk hoorbaar dat lang aan de nummers is geschaafd om ze zo gevarieerd mogelijk te maken. Ook de teksten zijn niet alledaags en proberen zich te onderscheiden van de typische rocklyrics. Zo is 'Push', een nummer over een misbruikt meisje, gebaseerd op het werk van de Afro-Amerikaanse auteur Sapphire.
Kortom, ondanks dat op alle vlak nog wel verbetering mogelijk is, laat deze demo veel goeds vermoeden en wekt het nieuwsgierigheid naar hoe deze nummers zouden klinken als ze echt professioneel zouden geproduced worden.
Meer over Ant.Blue
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
