Het frêle pianospelende meisje op de zitbal genaamd An Pierlé die tijdens de Rock Rally van 1996 reeds hoge ogen gooide met haar sterk naar Tori Amos neigende pianoliedjes is al lang geen meisje meer. Dertien jaar later is er namelijk een stevig in haar schoenen staande vrouw met White Velvet als vaste begeleidingsband (met o.a. haar levenspartner Koen Gisen) op het podium en een oeuvre dat al even wispelturig en variabel is als de wisselkoersen in deze huidige economische malaise. De te gemakkelijke vergelijking met Tori Amos gaat daarom al een hele tijd niet meer op, de muziek van An Pierlé is er qua sound en compositie ondertussen veel rijker en dynamischer op geworden.
De evolutie van dit muzikale parcours is duidelijk te volgen op de verzamel-cd 'Singles & Rarities' die, zoals de titel al doet vermoeden, een overzicht geeft van een aantal van haar bekendste songs aangevuld met enkele minder bekende nummers. De totaal uitgeklede Gary Numan-hit 'Are Friends Electric?' opent de cd. Met deze verplichte cover gooide ze destijds niet alleen hoge ogen tijdens de finale van de Rock Rally, maar scoorde ze achteraf ook nog een bescheiden radiohit. Andere gekende nummers zijn 'Mud Stories' uit haar gelijknamige debuut-cd en 'As Sudden Tears Fall' uit opvolger 'Helium Sunset'. Beide nummers laten de treurwilg in Pierlé horen, eentje die aan een piano en een stem genoeg heeft om de luisteraar mee te voeren naar haar diepste zielsgeheimen. Maar het is niet alleen maar kommer en kwel ten huize Pierlé, getuige daarvan o.a. de remix van 'Tower' die drijft op een vlotte triphop-beat, de vlotjes rockende radio mix van 'Sing Song Sally' en die andere cover die vervolgens voor haar doorbraak in Frankrijk zou zorgen: '(Il est 5 Heures) Paris s'Eveille', oorspronkelijk van Jacques Dutronc en door An Pierlé minstens even opgewekt als het origineel gebracht. Dat ze echter van alle markten thuis is bewijzen de 'rarities' op de cd: op 'Anytime You Leave' wordt haar stem begeleid door beperkte percussie op glazen en het niet geheel geslaagde 'Here In The Woods' lijkt door de orkestrale begeleiding zo weggelopen uit de soundtrack van 'The Sound Of Music'. Deze variatie aan stijlen en muzikale benaderingen maakt deze verzameling songs echter niet tot de meest coherente. Een euvel dat bij wel meer compilaties de kop opsteekt, maar hier af en toe toch wel echt storend werkt.
Het is de bijgevoegde live-cd die daarom de grootste meerwaarde aan deze uitgave geeft. Opgenomen in Brussel, Parijs en Hamburg toont An samen met haar White Velvet dat het podium ondertussen haar tweede habitat geworden is. Nummers krijgen een aparte benadering zonder ook maar ergens aan sterkte in te boeten. Integendeel zelfs, live winnen de songs nog aan kracht en krijgen ze telkens net die muzikale invulling die ze het beste past: 'Sing Song Sally' vlamt live nog net dat tikkeltje harder zonder uit de bocht te gaan, de cover 'The Days Of Pearly Spencer' wordt volledig naar hun hand gezet en 'Mud Stories' krijgt op het eind met een mannelijk achtergrondzang nog een iets intenser slotakkoord.
Compilatie-cd's of carrièreoverzichten duiden bij artiesten meestal op het afsluiten van een periode, het aanbreken van een nieuwe carrièrewending en/of het ontdekken van nieuwe muzikale horizonten. Benieuwd of dat ook het geval zal zijn bij An Pierlé & White Velvet. Maar als deze cd al één ding bewijst is dat An Pierlé ondertussen uitgegroeid is tot een volwaardige songsmid met een eigen geluid en met White Velvet als haar volledig op haar ingespeelde begeleidingsband. Het is veelzeggend dat haar website ondertussen naar deze begeleidingsband vernoemd is (http://www.white-velvet.com). Wie was die Tori ook alweer waar ze haar in het begin altijd mee vergeleken?
Meer over An Pierlé & White Velvet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
