Jérôme Deuson houdt ervan zijn publiek te verrassen. Voor de vijfde keer zoekt hij de grenzen op tussen postrock en ambientelektronica op, het rijk van obscure soundscapes en mysterieuze muzikale emoties. Met artiestennaam aMute zoekt hij echter telkens nieuwe paden om op ontdekkingstocht te gaan doorheen dit universum. Ditmaal is de invalshoek eerder vanuit een duistere romantiek, iets wat met een bloederig schilderij als hoes en subtitel ‘An Album about Love and Other Lies’ extra bekrachtigd wordt.
‘Savage Bliss’ blijkt een collage van idealen en mooie dromen, een verzoening tussen gitaar en elektronica die leidt tot wereldvrede. Deze rustgevende genezing van de geest bestaat uit een geheel van acht gedrapeerde, gelaagde verhalen met een kloppend hart. Dat laatste reflecteert zich in pulserende loops of diep bonkende klanken, die een lichte agitatie veroorzaken. Maar reden tot onrust, is er nooit. In ‘Lonely Vegas Trust’ worden metalige gitaardrones gesust met een dof, doezelig akoestisch thema om samen een stevig bedwelmend schouwspel uit te voeren. Dat mondt uit in een buitenaards tafereel met radioboodschappen en hoge spacepulsen.
Een zeldzame fonkel steekt al eens boven het geheel uit, maar vaak gaat deze plaat gebukt onder de zwaarte van een dikke wollen deken: niet stoffig, maar wel stevig dempend. Verfijnde arrangementen worden wat weggevaagd in het geheel van overdonderende sferen. Er is hier sprake van een stevige intimiteit, een diepgaande melancholie. Afsluiter en titeltrack ‘Savage Bliss’ gaat zelfs over in het minimalisme van pianotoetsen en een leegte met veel holle, donkerrode galm.
Spijtig genoeg leidt dat nooit echt ergens toe. Acht keer op rij wordt het zijn in twijfel getrokken, zonder dat enig alternatief wordt geboden. Luide beluistering leidt regelmatig tot verwondering, maar nooit tot volledig begrip. Een beetje vaste grond of melodieuze cement hier en daar had zeker geen kwaad gekund, iets waar de Brusselaar in het verleden ook al eens aan durfde zondigen. Net zoals er een logische opbouw, verhaallijn of samenhang tussen de acht tracks had mogen zijn.
aMute blijft met zijn subtiele ambient specialist in sfeercreatie. ‘Savage Bliss’ bevat enkele heel erg broeierige, plezierige momenten maar vraagt in zijn totaliteit om iets meer overtuiging.
