Joseph 'Amp' Fiddler, als toetsenvirtuoos in het verleden een hoeksteen in de band van opperfunker George Clinton, profileerde zich de afgelopen paar jaar steeds vaker solo, ook als vocalist. Na vele bijdragen aan andermans platen, diverse collaboraties en enkele eigen singles is er nu zijn album 'Waltz of a ghetto fly'. Dat mag – ondanks een vergeten album uit 1990, als Mr. Fiddler – wel als een debuut gezien worden.
Dat de muziek met het hart gemaakt is, is te horen. Amp zingt zich regelmatig de longen uit het lijf en neemt bovendien geen blad voor de mond. Het op een licht bossa-ritme drijvende 'Love and war', begin vorig jaar een single en nu op het album, was een van de weinige uitgesproken protestsongs die er destijds in de afdeling dansbare muziek verschenen. Eenvoudige tekst, duidelijk en hartstochtelijk ingezongen: dat hadden er best meer mogen doen. In dezelfde lijn interpreteerbaar is het schone 'Possibilities', een dromerige, bijna instrumentale song met zacht fluitthema en pianospel. Maar ook de kleinere thema's worden aangesneden, geïnspireerd op het leven in Detroit en op wat er zoal in menselijke relaties kan voorvallen. De meeste nummers zijn voorzien van vaardig moog-, rhodes- en orgelspel ('Eye to eye', 'Soul devine') en/of van royaal aangeklede hiphopbeats (de titelsong, met Jay Dee aan de knoppen en George Clinton himself als gast). Liefhebbers van moderne soul kunnen hiermee in hun sas zijn. Voor wie echter afgaat op het voorafgaande werk, met een minstens zo grote rol voor compromisloze excursies naar andere genres, zal dit album misschien niet helemaal aan de verwachtingen voldoen. Exemplarisch daarvoor is 'Superficial', een andere oude ep-track, die in de oorspronkelijke versie met rauwe drumbeats en superieur rhodes-spel klassiek materiaal is, maar voor de nieuwe album-versie van de scherpe hoekjes ontdaan werd. Juist het ongepolijste van zijn muziek maakt Amp Fiddler speciaal en dat aspect raakt op 'Waltz of a ghetto fly' een beetje ondergesneeuwd.
Qua vocalen laat hij als vanouds het achterste van zijn tong zien met een authentiek stemgeluid dat gehoord mag worden. Muzikaal had er gerust wat meer risico genomen kunnen worden. Met zijn ep's heeft hij immers al laten zien dat hij tot veel meer in staat is dan prima soulsongs alleen. Het zal wellicht een kwestie van release-politiek zijn dat die veelzijdigheid hier niet optimaal de ruimte heeft gekregen. Maar houd 'm in de gaten, deze man.
Meer over Amp Fiddler
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
