Joseph "Amp" Fiddler kan een indrukwekkende c.v. voorleggen. De Detroitse keyboardspeler stond al op de loonlijst van onder andere Prince, George Clinton, Jamiroquai, Slum Village, Moodyman en Carl Craig. De soul- en funkgrooves stromen de man dan ook door de aders. Zijn eerste soloplaat 'Waltz of a Ghetto Fly', met zijn vette productie en originele arrangementen, werd door de pers unaniem op gejuich onthaald. Op zijn jongste telg 'Afro Strut' klinkt Amp Fiddler volwassener en veelzijdiger, ook al gaat hij hier en daar (stijlvol) uit de bocht met een minder nummer. Fiddlers teksten balanceren tussen kleffe romantiek en snedige (politieke) statements, terwijl de muziek op 'Afro Strut' een botergeile confrontatie is tussen soul, ragga, disco, elektronica, dixielandjazz en p-funk. De productie is, in ware Prince-traditie, tot in de puntjes afgewerkt.
De groove-zwangere nummers op 'Afro Strut' zitten in een strakkere songstructuur dan op voorganger 'Waltz of a Ghetto Fly'. Opener 'Faith' is daar meteen een mooi voorbeeld van: een gezapige Motown-groove zet zich door in zowel refrein als strofe, maar wordt voortdurend bijgekleurd met allerlei tierlantijntjes zoals zinderende keyboardaccentjes of zeemzoete achtergrondkoortjes. Op 'If I Don't' slaagt Amp Fiddler er in om een perfecte symbiose te vinden tussen de vervlogen jaren van de dixieland-jazz, soul en moderne pop zonder retro of gekunsteld te klinken. De onversneden, catchy soulvocalen van Fiddler worden door een lichtvoetige jazzmelodie van een wulps klarinetje omcirkeld en een honkytonkpiano antwoordt vrolijk op de zangmelodie.
Het leeuwendeel van de plaat hult zich in een dromerig soulsfeer. Wanneer Fiddler er wat extra ingrediënten aan toevoegt, geeft dat een leuk nummer. Als hij dat niet doet, blijft er niets dan gebakken lucht over. 'Right Were You Are' is een trage soul die een minimale zanglijn herbergt die Fiddlers beperkte bereik bloot legt in een gebrekkige melodie. De meloromantische strijkarrangementen en de kleffe breaks redden dit nummer niet van de vergetelheid. Ook 'Heaven' trapt in de kleverige val van de romantiek. Een saxofoonsolo probeert op de achtergrond zijn doorvoelde emoties te ventileren. Een zweverig akkoordenschema en subtiele ritmebreaks doen het nummer mathematisch wel kloppen, maar een echte ziel is ver zoek. Het nummer eindigt met een afrobeat-staartje van dertig seconden waar Fela Kuti drummer Tony Allen even zijn opwachting maakt – jammer dat dit niet is uitgewerkt.
Ook al is het stevigere werk op 'Afro Strut' eveneens doorspekt met een overdosis plakkerigheid, het is meer dan te pruimen. De p-funkhit 'Funky Monday' met zijn vette, rubberen bas of de raggasoul van 'I Need You' geven het album een eclectisch tintje, ook al passen alle nummers perfect in het plaatje.
Het perfect gebalanceerde 'Afro Strut' is een gedifferentieerde soulplaat geworden die de tand des tijds misschien niet zonder problemen zal doorstaan, maar voor zijn vervaldatum verstreken is, toch menig feestje zal opgeluisterd hebben. Hippe termen als urban neo-soul worden voor eigen rekening gebruikt om de plaat te vatten.
Meer over Amp Fiddler
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
