Wie Kris Force kent van de band Neurosis zal even raar opkijken. Amber Asylum heeft in de verste verte niets met industrial of metal te maken. 'Frozen in Amber' is een heruitgave van een compilatie van in 1996 opgenomen sfeerimpressies en brengt een afwisseling van neoklassieke kamercomposities en donkere, ambienteske soundscapes. In uiterste somberheid opent deze CD met 3 klassieke nummers en bouwt daaruit een afwisselend maar meeslepend verhaal op. Een kabbelende piano die op intense momenten stilvalt en een klagende cello die de luisteraar op sleeptouw neemt zorgen vaak voor een diepe mysterieuze sfeer. Het lijkt wel of er veel elektriciteit in de lucht hangt. Vooral de meer dan 10 minuten durende 'Volcano Suite' voorspelt naderend onheil met melancholische, lang uitgerokken vioolpartijen. Nooit komen viool, cello of piano fris of opgewekt uit de hoek maar ze vullen mekaar telkens prachtig aan in complexe maar toch ingetogen composities.
Na een kwartier zwartgallige klassieke muziek komen er in 'Heckle and Jeckle' plots ook keyboard en een jankende klarinet bij. Vanaf dan duiken regelmatig andere instrumenten op: fluit, basgitaar en volgens het boekje zelfs drumkit en percussie (hoewel die voor het gewone oor niet te bespeuren zijn). In de vreemde lofzang 'Aurora' zwiert Amber Asylum zelfs even wat koorgezang door de micro. Onverstaanbaar zacht en uiterst hoog wordt klaarblijkelijk ode aan de ochtendzon gebracht. Dit alles gebeurt echter steeds met eenzelfde spookachtige mystiek. Als in een angstdroom verloopt de muziek in een wazige slow motion waardoor vluchten onmogelijk is.
Coherente muziek vervalt in sombere soundscapes en dat alles met erg donkere ondertonen. De plaat blijkt uiteindelijk een zwarte en broze ambienttrip die perfect als filmmuziek voor de nieuwe David Lynch zou kunnen fungeren. De combinatie van duistere elektronische impressies en klassieke nummers brengt een afwisseling die de spanning er stevig in houdt. Deze spanning ligt trouwens vreselijk zwaar op de maag. Zelfs het hemelsmooie 'Ave Maria' wordt met een krakende koffiemolen tot gruzelementen gemalen zodat van alle pracht en oprechtheid die Gounod er oorspronkelijk in stak nog een ijle schim overblijft.
'Frozen in Amber' is met een in hars gevangen tseetseevlieg op de hoes een lekker depressieve, maar mooie en breekbare CD. Niet geschikt voor kinderen.
Meer over Amber Asylum
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
