De Spaanse componist Alfredo Aracil is bij ons niet meteen een bekende naam. Misschien kan deze cd daar verandering in brengen, of wie weet, de reden daarvoor aan het licht brengen.
Drie orkestwerken zijn op deze cd opgenomen. De eerste compositie is 'Adagio con Variaciones' met als ondertitel 'sobre un adagio de H.Wolf'. Dit werk begint met een orkestratie van dit adagio waarna vier variaties volgen. Helaas kunnen deze variaties niet blijven boeien. Misschien door het trage tempo, maar Aracil slaagt er nauwelijks in om beweging te krijgen in zijn muziek. Hierdoor blijft deze als het ware ter plaatse trappelen. Bovendien is zijn muziek hoofdzakelijk eenstemmig met enkele klankeffecten, zonder veel harmonische onderbouw. Hoewel de uitvoering zeer verdienstelijk is kan de compositie helaas niet bekoren.
Deze indruk wordt in de andere werken bevestigd. Nochtans gaat het eerste deel van de 'Tres Imágenes de Francesca' met een behoorlijke vaart van start. Verderop valt dit stuk getiteld 'El Viento' stil, jammer. Het laatste werk 'Las Voces de los Ecos' is het oudste werk (daterend van 1984) en merkwaardig genoeg ook het meest vooruitstrevende. Hierin durfde Aracil iets complexere muziek te schrijven en was hij niet bang van een mooie dissonant. Hoewel deze zaken niet meteen garant staan voor een meesterwerk, zijn het wel ingrediënten die iets meer spanning creëren, noodzakelijk om de luisteraar te kunnen boeien. Het is een verbazend feit dat iemand die gestudeerd heeft bij enkele van de moderne beeldenstormers zoals Stockhausen, Halffter en de Pablo uiteindelijk deze nieuwe expressieve vormen vaarwel zegt voor een flauw soort neo-tonaliteit.
Toch moet gezegd zijn dat de uitvoeringen van hoogstaande kwaliteit zijn: elk van deze drie orkesten vertolkt deze muziek op een professionele manier. De klankkwaliteit is zeer verzorgd en mooi afgewerkt met steeds een goede balans. Duidelijk is dat de Spaanse orkesten kwalitatief goed scoren.
Meer over Alfredo Aracil
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
