Glazonuv is als componist steeds wat onbekend gebleven, vooral omdat hij precies tussen twee generaties 'grote' Russen inviel. Zijn directe voorgangers waren Rimsky-Korsakov en Tchaikovski, terwijl de generatie na hem giganten als Prokofiev, (ooit nog leerling van Glazunov) en Shostakovich voortbracht. Toch heeft Glazunov een verdienstelijk, zij het niet al te vernieuwend, oeuvre bij elkaar geschreven, met daarin bijvoorbeeld niet minder dan acht symfonieën. Hoewel Glazunov tijdens zijn leven voldoende geapprecieerd werd, zijn zijn werken wat in ongenade gevallen bij moderne luisteraars. Het Amerikaanse label Telarc presenteert hier twee balletten van Glazunov, met Nederlander Edo De Waart aan het roer van het Minnesota Orchestra.
Glazunovs stijl doet wat aan die van Tchaikovski denken, zeker wat zijn balletmuziek betreft. Fijne figuurtjes in houtblazers en een overwegend galante stijl bepalen dus het karakter van deze werken. Arabesken en versieringen troef, al wil deze muziek ook wel eens snel in clichés vervallen. Prominent Russische invloeden laat Glazunov achterwege, (hij was een groot bewonderaar van de 'universele' stijl die de Duitse meesters beoefenden), al kan ook hij niet rond een boerentafereel in het laatste tableau van 'The Seasons', of folkloristische Poolse 'Mazurka's' en 'Polonaises' in de 'Scènes de Ballet'. 'The Seasons' is een descriptief ballet, dat niet programmatisch opgevat is, maar waarin elk afzonderlijk deel een bepaalde sfeer, (gaande van koud en guur in 'de winter' tot zorgeloos in 'lente' en 'zomer' en bucolisch in 'de herfst'). 'Scènes de Ballet' is een opeenvolging van acht delen archetypische balletmuziek, beginnend met een fanfare als introductie. Achtereenvolgens passeren een 'scherzo', enkele Poolse dansen, een 'Oriëntaalse Dans', en een wals de revue.
Het Minnesota Orchestra geeft een galante en sfeervolle interpretatie van beide werken ten beste. Edo De Waart kiest voor een zachtmoedige, vrolijke interpretatie, zonder hardheid in accenten of frasering. De strijkers van dit orkest, met hun zachte, wat wollige klank, helpen hem daar goed bij. Zelfs de boerendansen worden vrij beschaafd gebracht. Zo klinkt de 'Danse Orientale', met zijn lyrische, grillige hobolijnen en tamboerijnbegeleiding eerder als een klagend Russisch gezang dan als een beschrijving van een Marokkaanse marktplaats. De frivole kant van deze muziek, die in praktisch elk deeltje wel eens naar boven komt, wordt echter wel extra in de verf gezet. De hoge houtblazers kunnen zich uitleven in virtuoze deeltjes als de 'Marionettes' uit de 'Scènes de Ballet', waarbij de piccolo in het bijzonder een levendige beschrijving van een groepje marionetten kan geven. Het koper houdt zich wat gedeisd, ondersteunt zonder meer, en overstemt nergens de rest van het orkest.
Deze cd stelt enkele minder bekende Russische werken voor, in een uitvoering die zeker degelijk genoeg is. Glazunov was geen hemelbestormer, en deze opname is dan ook heel gemakkelijk om naar te luisteren. Keerzijde van de medaille is dat de cd muzikaal wat tekort schiet: een componist van Prokofievs kwaliteit was Glazunov namelijk ook niet...
Meer over Alexander Glazunov
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
