Toen het Antwerpse duo Scrivener's Palsy – bestaande uit gitarist Bent Vande Sompele en drummer Brent Van Poele – begin 2006 werd bijgestaan door Boris Ketels op bas en Koray Sels op laptop en keyboards, ontstond het instrumentale kwartet Alaska Dawn. Deze charmant eigenwijze snotneuzen – slechts tussen de 16 en 19 jaar jong – spelen sindsdien een opvallend volwassen muzikale mengeling van hedendaagse postrock en experimentele metal. Na een dik jaar repeteren en optreden heeft Alaska Dawn nu ook zijn eerste titelloze demo uit, die een frisse band toont met een merkbare eigen stempel.
Hoewel het artwork bij demo's steeds ondergeschikt moet blijven aan de muziek, mag van 'Alaska Dawn' wel gezegd worden dat het geheel bijzonder verzorgd oogt. Een aan beide kanten gedrukte enveloppe is zowel dichtgekleefd met plechtige zegellak als individueel genummerd. Binnenin zitten een leren lapje met logo, een gespoten cd-hoes, een bedrukt schijfje én een brief met bijhorende informatie. You never get a second chance to make a first impression is alleszins een spreekwoord dat de heren van dit viertal goed begrepen hebben. Maar soit: de muziek!
'Alaska Dawn' opent met een kopstoot van een nummer: 'When White Buildings Collapse' barst ogenblikkelijk los met furieus snijdende gitaren, een melodisch pompende bas, verfijnde meppen uitdelende drums en een hallucinante synth die alles van een luguber sfeertje voorziet. Via een iets tragere flow (Pelican versus Isis, wat u?) verschuift het nummer zachtjes naar een subtieler tussenstuk, politiek getinte spoken word-passages incluis. Na een erg mooi contrapunt tussen bas en piano, waarover Vande Sompele de hele tijd een lekker dreunend gitaareffect legt, wordt de stem van Bush meteen weer overrompeld door een variatie op de intro. Een kleine tien apocalyptische minuten later blijft The White House over in as en gruis.
Het muzikale contrast wordt daarna meteen duidelijk in de verf gezet door middel van de fijne opvolger 'Arcade Atari': een rustig intermezzo van nauwelijks drie minuten waarin Sels' fijne keyboards de dans aangaan met strakke rimshots en regelmatig atonaal dartelende gitaren. In dit nummer (bij momenten doet het zelfs denken aan 65daysofstatic) wordt ook eens te meer duidelijk dat Ketels eigenlijk een gitarist met vier snaren is: gevatte tegenmelodieën aanbrengen blijkt voor hem belangrijker dan de ritmes van de drummer volgen.
En die ritmes mogen er zijn: de derde klapper 'Friedrich Hayek' wordt energiek door Van Poele ingeleid met een complexe doch aanstekelijke drumgroove die zo van Tool zou kunnen geleend zijn. Een stevige, lichtjes Red Sparowes-achtige gitaarrif (die nét niet kromgetrokken wordt door het distortionpedaal) wordt wederom aangevuld met anarchistisch rondhuppelende laptopeffecten. Iets later wordt de weg opengelegd voor een catchy tegendraadse beat, terwijl de bas het geheel de hele tijd van lekkere slides voorziet. Na een meer ingetogen melodische passage hakken de gitaren zich met veel geweld – en nog meer noise – een weg naar het einde van acht gevarieerde minuten.
Alaska Dawn heeft de hoogtepunten van zijn demo snugger aan kop en staart geplaatst: afsluiten wordt dan ook met stijl gedaan dankzij het uitgesponnen 'How to Avoid a Serious Injury or Death (We Seek Danger)'. Op een nihilistische e-bow-intro (jawel, zelfs Led Zeppelin komt hier even om het hoekje piepen) volgt een harmonische oceaan van tien minuten die naar Explosions In The Sky en vooral Godspeed You! Black Emperor knipoogt. Plechtige synths, roffelende drums, minimalistische gitaren en die steeds even melodieuze bas maken van deze slepende afsluiter een indrukwekkende tour de force die de luisteraar meetrekt in een ambivalent aandoende roes.
Hoewel de synths niet altijd honderd procent op de tel vallen en het geheel bij momenten ongetwijfeld nog strakker kan, is het geluid dik in orde en spat de spelenergie van deze demo af. Alaska Dawn stoeit soms nog openlijk met zijn voorbeelden, maar toont nu reeds een authentieke stijl en weet daar vooral boeiende songs mee te smeden die nergens de focus verliezen. Deze vier werkjes tonen een gemotiveerde bende die het hart op de juiste plaats heeft en meer dan voldoende talent bezit om er ergens mee te komen. Knap werk, voor zulke jeugdige snaken.
Meer over Alaska Dawn
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
