Aimelia Lias behoort tot de nieuwe generatie Congolese soukous- en rumba-artiesten die in het zog van Papa Wemba de popsterallures niet schuwen. Lias’ zangstem mag dan niet zo licht klinken als die van Wemba, met zijn wat nasale en eveens vrij hoge geluid zit hij duidelijk in de lijn van zijn bekendere landgenoot.
Met keyboards, gitaren en bas wordt resoluut gekozen voor een poppy geluid waarbij de traditionele, meerstemmige zangpartijen worden verkregen door stemmen in meerdere lagen te plaatsen of enkele backings te gebruiken. Op geregelde momenten lijkt Lias zijn strakke zanglijnen los te laten en gaat hij over naar een parlandoritmiek wat voor een improvisatorische indruk zorgt.
Op de beste momenten klinkt ‘Race des Vainqueurs’ ontspannen, zonnig, met fonkelende gitaren en een soepel draaiende Afrikaanse ritmiek: nu eens onschuldig wiegend (‘Neatisme’), dan weer vrolijk twinkelend of met een scheutje salsa (‘Vincet Gomez’). In de titeltrack mag de energie even wat vrijer stromen. De borrelende ritmiek en de door elkaar lopende stemmen zorgen samen met de stevigere sound voor een Afro-ambiance, waarbij plotse wendingen de muziek verrassend houden en de track zelfs wat gaat klinken als een compilatie.
Even vaak klinken de nummers echter te vlak of lopen ze te lang door. De faluwe ballad ‘Mozangi’ laat horen hoe snel er ook hier naar de Westerse popmuziek gekeken wordt. De inzet van ‘Homme Ideal’ (met dik aangezette strijkers als het begin van een groots r&b-nummer) of de trage passage in ‘Captif d’Amour’, die klinkt als een Congolese smartlap, gaan dezelfde richting uit.
De gevoeligheid voor hoe het er in de Angelsaksische muziek aan toe gaat is niet alleen muzikaal te merken. Ook Lias’ imago zoals neergezet door verschillende foto’s en de clips die te zien zijn op de bijgevoegde dvd geven hier duidelijk blijk van. Wanneer dit alles dan gerealiseerd wordt met een kleiner budget krijgt het visuele luik van ‘Race des Vainqueurs’ een would be bijklank. De muziek heeft die gelukkig iets minder. Echt boeiend is de plaat echter niet te noemen, dansbaar daarentegen des te meer. Alleen maakt Aimelia Lias op die manier niet het verschil met zijn collega’s. Althans niet in zijn voordeel.
Meer over Aimelia Lias
Verder bij Kwadratuur
