Agnes Vein is een apart beestje: deze Grieken hebben – zoals wel meer bands uit die regio – een hang naar het melancholische, wat zich vertaalt in lang uitgesponnen en met droefenis doorweekte doomsongs, maar aan de andere kant focussen ze zich geregeld op meer snijdende black metal en hier en daar krijgt alles nog eens een postrocksausje over de kop gegoten. Het eindresultaat is een apart plaatje, dat misschien niet volledig overtuigt maar wel eens iets anders biedt dan de standaard doom.
De gitzwarte sfeer die 'Soulship' doet ontstaan, is niet voor de gemoedelijke mens. Jazeker, de grauwe eenzaamheid van het bestaan en de gekweldheid van verloren zielen is niet direct een luchtig thema voor aan de ontbijttafel, maar Agnes Vein maakt die onderwerpen opnieuw ongemakkelijk in plaats van doorsnee. Dat alleen al is een sterke verdienste en dat komt omdat de groep niet te beroerd is om alles te laten schuren en krabben. Zo gebruiken deze jongens geregeld warse akkoorden of dissonanten (maar niet bovenmatig), waardoor de muziek net dat beetje meer wringt. Het vergt allemaal wat meer moeite om er in te komen. Het tempo varieert bij tijd en wijlen, en zo valt de band niet meteen in een zwart gat. Ook qua zang wordt er gewisseld tussen een vrij gore schreeuw en normale zang, al past de normale zang door de band genomen beter bij de muziek. Misschien ligt dat aan het rauwere karakter van de muziek,waardoor zalvende zang een degelijk tegenwicht vormt.
Agnes Vein probeert dus iets nieuws of althans iets afwijkend uit en komt daar meestal mee weg, maar het staat nog niet helemaal op punt. Sommige van de warse akkoorden of songstructuren komen geforceerd over en die balans tussen doom, black metal en postrock is niet elke keer duidelijk. Meer dan eens bekruipt een mens het gevoel dat in sommige passages die breuklijnen iets te artificieel aandoen, alsof de band moest variëren terwijl ze beter bij een idee waren gebleven zonder te switchen.
'Soulship' is een apart plaatje, eentje dat niet vlakaf onder doom kan gecatalogeerd worden, maar vooral nieuwe stappen probeert te zetten. Zoals wel vaker levert dat soms pakkende momenten op en evenzeer wat missers, maar de balans slaat bij deze jongens gelukkig in hun voordeel uit.
