De carrière van het Brugse After All is best te vergelijken met een volhardende bergbeklimmer die besloten heeft om de Himalaya eens onder handen te nemen: traag maar gestaag. Bij elke plaat nam het aantal enthousiaste volgelingen toe en met elke plaat sijpelden er meer en meer thrashinvloeden door in de algemene sound van After All. Dit alles leidt tot 'The Vermin Breed', zonder enige twijfel After All's meest agressieve en puike plaat tot hiertoe.
After All is een band zonder de minste kapsones en weet met zijn eerlijke houding makkelijk de metalen gemeenschap te overtuigen van hun goede bedoelingen. Na het album 'Dead Loss' uit 2000 begon After All stilletjes aan het pad van de melodieuze metal te verlaten en kropen er beuk- en hakpassages de muziek binnen. Waren die heftige stukken op voorganger 'Mercury Rising' al duidelijk aanwezig, nu overheersen ze. Dit After All staat stevig in de schoenen en neemt geen gevangenen. Opener 'Forgotten' blaast meteen iedere luisteraar tegen de muur: betonnen gitaarriffs gecombineerd met het afgemeten en snelle drumwerk van Kevin Strubbe creëren een wall of sound om 'u' tegen te zeggen. Zanger Piet Focroul heeft een vrij zachte stem en de vrees kan ontstaan dat zijn timbre niet meteen geschikt zou zijn bij het harde werk. Hij bewijst echter met verve dat zijn karakteristieke stem makkelijk plooibaar is naar After All anno 2005. Voornaamste componist Dries heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat hij idolaat is van bands als Voivod en dat is te horen. De frequent opduikende polka-passages en de scheurende gitaarpartijen doen de sfeer van thrashgoden als Exodus, Kreator of (jonge) Anthrax helemaal herleven. Gelukkig is de band niet vergeten dat afwisseling het geheel interessant houdt. Links en rechts duiken onverwacht rustige passages op, als een verpozing tussen het geweld. 'Cascade' is zelfs een heuse doomsong met een log, slepend tempo en een klaaglijk zingende Piet Focroul. Dat is echter de enige track waar het tempo beduidend naar omlaag gaat, want met nummers als 'The Insufferable' of 'Deny the Dream' wordt het gaspedaal stevig ingedrukt en niet meer losgelaten.
Nadat After All al bijzonder uitvoerig mocht toeren in het voorprogramma van illustere namen als Agent Steel, Voivod, Anthrax of Life of Agony (om er een paar te vernoemen) zijn ze nu volledig klaar om op eigen houtje de wereld te veroveren. Hun mooie 'back catalogue' en hun nieuwste kindje 'The Vermin Breed' zijn in elk geval indrukwekkende visitekaartjes. Al wie houdt van heftige muziek met oor voor melodie en afwisseling zou hier eigenlijk niet aan voorbij mogen gaan.
Meer over After All
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
