De echte muzikale onderwereld geeft zo nu en dan eens een parel prijs. Onlangs kwam in het Oost-Vlaamse Sleidinge, deelgemeente van Evergem, Aardvark aan de oppervlakte. Achter deze zwijnige bedoening gaat Michel Goessens schuil, geflankeerd door harmonicaspeler Werner DuMez. In deze hoedanigheid brachten ze eerder verschillende albums uit. Voor hun nieuwste worp ‘Eerlijk Echt’ gingen ze echter breder, ze nodigden namelijk een rits muzikanten uit die het duo ruggensteunde onder de noemer ‘De Zandmannen. Voor hun zoektocht naar een producer konden ze grasduinen doorheen hun roemrijk muzikaal verleden in de eigen achtertuin. Zo verzorgden ze voorprogramma’s van haast al hun Gentse gelijkgestemden, waaronder Derek, Bruno Deneckere, Roland, Lieven Tavernier en Flip Kowlier. Uiteindelijk schreven ze HT Roberts aan.
In het Sleidingse dialect probeert Aardvark de luisteraars te bekogelen met rake nummers. Hiervoor diepen ze alle banale voorvallen uit hun dagelijkse leven op, om die vervolgens in wel erg scherpe nummers te gieten. Zo worden onderwerpen als kinderen van gescheiden ouders, de littekens van de Tweede Wereldoorlog, het verdwijnen van ‘t Zandeken en het geweld tijdens het jeugdvoetbal op een geparodieerde wijze, maar op een erg scherpzinnige toon naar voor gebracht.
Bovendien weet Aardvark hun tekstuele prettigheid aan wel erg knappe muzikale passages te koppelen. Dit is onmiddellijk te horen in opener ‘Zot Zegt Ma’, waar verfijnde percussie en verzorgde snaarinstrumenten hand in hand gaan met een vleugje accordeon. Het plots opdoemende kinderkoortje is ten slotte werkelijk verrassend te noemen. Knapper dan hetgeen Berlaen momenteel mee scoort (hij zingt in het Zultse dialect en verovert daar momenteel de Vlaamse radio mee), is vervolgens ‘Zondag Nuchting’, een nummer dat volledig in zijn geest zit. De Sleidingenaren lijken evenwel superieur door hun fijne tekst, het erg geslaagde arrangement en hun ongemeen aanstekelijke sfeer.
Doorheen het volledige album is americana latent aanwezig. Toch weet het genre enkele malen genadeloos op deur van de luidsprekers te bonken. Het van slidegitaren voorziene ‘’t Verkeerde Terras’ is een schoolvoorbeeld, evenals het ouderwetse ‘Blues Voor Altijd Kwijt’.
In het kale maar extreem spannende ‘In ‘t Week-End En ’t Verlof’ laat Aardvark zich van zijn meest narratieve kant horen. Zinnen als “Kathleen stond in de keuken te koken / en Carlos zat in ’t salon noar den televiese te kijken / Z’oa kroketten gereed gemoakt mé beuntjes rosbief en veel bruine sause / Omdat ze wist dat hij da geirne at” spreken op het eerste zicht niet tot de verbeelding, maar in het achterhoofd houdend dat dit lied over een echtelijk drama gaat opent de tekst perspectieven: een thriller van een nummer…
Om te eindigen kunnen twee passages niet onvermeld blijven. De eerste wordt gevormd door een schuivend walsje en heet ‘Boom In De Volksmacht’. Hier neemt een accordeon de honneurs waar, waardoor het innemend en liefelijk te noemen is. Vervolgens dient nog een lans te worden gebroken voor het schitterende ‘Niet Vergeten’. Technisch misschien niet perfect, maar tekstueel en muzikaal enorm aanstekelijk en zowaar mét hitpotentieel.
Door hun gevatheid op tekstueel vlak, gekoppeld aan erg knappe muzikale composities weet Aardvark met hulp van De Zandmannen twaalf nummers lang de meute luisteraars aan zich te binden, zonder dat de aandacht één keer dreigt te verslappen. Daardoor mag ‘Eerlijk Echt’ oprecht een heuse aanrader worden genoemd.
