A Place to Bury Strangers is een noisepoptrio uit Brooklyn, New York. De slagzin op hun MySpace is "Total sonic annihilation" en ze claimen de luidste band in New York te zijn. De sound van hun titelloze debuut-cd is schatplichtig aan Engelse new wave-bands als The Jesus and Mary Chain en de vroege New Order, af en toe opgekruid met een snuifje goth à la The Sisters of Mercy. Daarmee is echter alles gezegd, want A Place to Bury Strangers doet geen moeite om die voorbeelden ook maar even te ontstijgen.
De plaat opent met 'Missing You' dat ogenblikkelijk herinnert aan 'Psychocandy', het legendarische debuut van The Jesus and Mary Chain uit 1985. In dit opzicht lijkt A Place to Bury Strangers op Lenny Kravitz: ook al heeft die laatste superieure technologie ter beschikking, hij kiest ervoor deze in te zetten om een retrogeluid na te streven. Waarin A Place to Bury Strangers echter verschilt van Kravitz, is dat de ex van Vanessa Paradis in zijn begindagen nog enigszins memorabele popsongs componeerde. Dit New Yorkse drietal heeft deze eerste stap duidelijk overgeslagen om zich ten volle toe te leggen op het benaderen van een geluid, dat midden jaren tachtig in Engeland de alternatieve bon ton was. Men kan vermoeden dat de band zich hier zelf enigszins bewust van is. De liner notes in het cd-boekje gebieden de luisteraar meermaals voor een hoog volume te kiezen, kwestie van de fysieke impact van de muziek niet teloor te laten gaan. Het is geen toeval dat A Place to Bury Strangers hier veel belang aan hecht. Als men deze songs relatief zacht beluistert wordt immers vlug duidelijk dat schel klinkende nummers als 'To Fix the Gash in Your Head' of 'The Falling Sun' beduidend inferieur zijn aan het werk waarmee de genoemde muzikale voorbeelden zich een plaatsje in de popgeschiedenis veroverden.
A Place to Bury Strangers doet krek hetzelfde als zijn invloeden. Dit is op zijn zachtst gezegd een twijfelachtige kwaliteit, maar wat de band echt de das omdoet zijn zijn povere songs. The Jesus and Mary Chain kreeg indertijd zoveel bijval omdat platen als 'Psychocandy' en 'Darklands' stevige, memorabele songs huisvestten. De heren van A Place to Bury Strangers kunnen hier alleen maar van dromen, terwijl ze de volumeknop op elf draaien.
Meer over A Place to Bury Strangers
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
