Op 'Which Side Are You On' heeft 4 Walls, een internationaal kwartet van improvisatoren, elf gedichten van muziek voorzien. Het resultaat is een uiterst gevarieerd schijfje met veertig minuten erg boeiende muziek.
De overleden Paul Haines, aan wie het album is opgedragen, heeft voor vier teksten gezorgd, waaronder 'Airport Insecurity'. Enkele pianoakkoorden zijn voldoende om bassist Luc Ex en drummer Michael Vatcher te lanceren. Die houden er een leuk hobbelend tempo op na. Ondertussen zet de piano de lijnen uit die door de zang goed gevolgd worden. Lichte pianolijntjes, cimbaalgetokkel en een onheilspellend brommende bas zetten het fantastische 'On Reading, 'Anthology of 1000 Poets'' in. Eens de introverte intrede voorbij, is er alleen nog maar plaats voor de heerlijk theatraal gezongen tekst met enkele bijbehorende bokkensprongen. Pianist Veryan Weston weet de stemmingswisselingen in de zang perfect te volgen en aan te kondigen. Hij wordt daar uiteraard goed in bijgestaan door z'n twee compagnons, zodat ook de heftige chaos die op een bepaald moment opduikt, altijd onder controle blijft. Het derde nummer, een Engelse vertaling van 'Ces gens-la' van Jacques Brel, is weer iets anders. De eerste minuten lijkt het er meer op dat een voorgedragen gedicht van een beetje muziek wordt voorzien. Met de piano op kop komen de instrumenten echter steeds meer hun rol opeisen. De spanning wordt heel geleidelijk opgedreven om uiteindelijk uit te monden in enkele brede, bevrijdende uitbarstingen. 'The Skunk Hath Farted' is een grappige sneer van Lou Glanfield naar de Ku Klux Klan. Na een korte drumintro mag de piano eens zijn eigen virtuose gang gaan boven een lekkere walking bass. De aanpak van zanger Phil Minton werkt weer perfect en ook de instrumentalisten doen er hun schepje bovenop. Ook het titelnummer is er één om duimen en vingers lichtelijk theatraal bij af te likken. 'Which Side Are You On' is een oud vakbondslied en het manhaftige strijden voor meer rechten wordt muzikaal erg goed overgebracht.
Het heerlijk chaotische gekwebbel in 'Class Struggle' en 'A Milestone', een hilarische ode aan de mijlpaal, zijn twee andere hoogtepunten, maar eigenlijk zijn er geen zwakke momenten te bespeuren. Met het van Robert Schumann geleende 'Im Rhein' wordt dit album dan ook waardig afgesloten.
Meer over 4 Walls
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
