Het rommelt in het hoofd van David Eugene Edwards. Zowel met 16 Horsepower als in zijn eigen band Woven Hand predikt de man met beverige stem woorden van zonde en hoopt op vergiffenis. Ook op de nieuwe plaat 'Mosaic' gaat het er vrij doemdenkend aan toe. Gelukkig weet de troubadour als geen ander zijn boodschappen telkens te vervatten in een aanstekelijke muzikale cocktail van banjo, gitaar, cello en andere akoestische sfeerbrengers. Sfeer, gevoel en inhoud spannen telkenmale heerlijk samen om de luisteraar te verpletteren met oorstrelende muziek. Op de laatste Woven Hand plaat is de ondertoon daarbij nog meer duister dan tevoren. Met sombere grondtonen ondersteunt de groep 'Mosaic' dat de ene keer ritmeloze karaktermomenten, de andere keer krachtige liederen bevat.
Over de audio
'Dirty Blue' is een song halverwege de plaat waarin de meeste typische Woven Hand kenmerken de kop opsteken. Een vlotte akoestische gitaar die opent wordt op parmantige manier bijgetreden door viool en banjo om een vlot, folky ritme te vormen. Tegelijkertijd weerklinkt het geklaag van open aangeslagen gitaarakkoorden en krakerige geluiden die de mystiek van het nummer enigszins vormgeven. Als een doemdenkende oppergod tornt de trillende en ontdubbelde stem van David Eugene Edwards boven dit geheel uit. Zowel de complexe klankpuzzel van de verschillende instrumenten als de beklemmende totaalsfeer zijn ook ditmaal fundamentele kenmerken, al mag een grote eer toegeschreven worden aan de snelle, melancholische vioolslagen van vaste Sixteen Horsepower / Woven Hand gaste Elin Palmer. Hoewel dit vrij overdonderende nummer dus een enorme instrumentale veelzijdigheid vertoont, is de basis vrij eenvoudig en de boodschap krachtig.
"There is a sorrow to be desired / to be sorrows desire" is een zin die enkel uit de mond van Edwards ten volle kan overtuigen.
Meer over Woven Hand
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
