De volledige pianowerken van Mozart? Men zou er verkeerdelijk van uit kunnen gaan dat die niet stuk voor stuk interessant genoeg zijn om integraal op te nemen. Echter is de Zuid-Afrikaanse pianist Kristian Bezuidenhout bij Harmonia Mundi inmiddels toe aan zijn vierde volume en alweer sloeg hij vriend en vijand met verstomming met een album van een zelden gezien noch gehoord evenwicht en ontroerend potentieel, boordevol humor. Een variatiereeks zet de man naast twee sonates, een prelude en fuga en deze hartroerende fantasie, die zonder twijfel behoort tot Mozarts mooiste.
Over de 'Fantasie in D minor, K. 397' is relatief weinig geweten. Haar bestemming blijft onduidelijk en een einde ontbreekt. August Eberhard Müller voegde een aantal maten toe waardoor de fantasie, nogal plots, toch een einde kreeg. Met gevoel voor zowel de melancholische als de kleurrijk-frivole dromerijen nam Bezuidenhout het korte werk onder handen. Uit dit stuk blijkt eveneens hoe formidabel zijn nagebouwd "historisch" instrument is: in de diepte rond en wollig, lyrisch en met glans in de hoogte, geïntegreerd door een pienter en accuraat spelend solist.
