Of er nu echt zoveel ophef moet gemaakt worden om een nieuwe plaat van UB40? Eenieder weet immers al jarenlang waar deze popreggaeband voor staat. Fans zullen nieuw werk wel ontdekken minder geïnteresseerden laten de cd allicht zonder problemen passeren. Toch waait er een nieuwe wind doorheen deze legendarische groep. Onenigheid met frontman Ali Campbell heeft de gelederen doen splitten, waardoor deze plaat de laatste ademtochten bevat met de specifieke falset van de zanger. Dat maakt dat 'Twenty Four Seven' voldoende afwisseling bevat om het zomaar eventjes zeventien nummers lang heerlijk uit te zingen. Nu de herfst echt voor goed voor de deur staat, is een laatste zomerstuiptrekking met een heerlijk potje reggae dan ook meer dan welkom.
Over de audio
Opener 'End of War' toont UB40 in zijn oude bezetting op het hoogtepunt van zijn kunnen. Als geen ander weet de band een frisse wind te laten waaien in het soms erg enge reggaewereldje en vast te klampen aan ontzettend aanstekelijke (verslavende) melodieën. Ook drukdoenerij met moderne ragga- of dancehall-dingen zijn aan dit gezelschap gelukkig niet besteed. Dit nummer is dan ook een heerlijk traditionele, rasechte maatschappelijke aanklacht in een schitterend en evenwichtig rootsjasje. Kort gebekte, vurige blazertjes, een opgewekt ritme en een mooi in de hoogte klimmende zanglijn zijn hier meer dan doeltreffend en mooi uitgewerkt in een uiterst gedetailleerde, loepzuivere productie. Extra aandacht verdient hier de schitterende, lome baslijn die de song mooi laat voorthobbelen (de bastonen even opendraaien kan hier in elk geval geen kwaad). Het is immers ook deze die de aanzet geeft voor de schitterende dub-outro die met veel echo naar hogere sferen neigt. Een kleine vijf minuten reserveren voor dit prachtige en krachtige nummer lijkt dan ook te weinig. Gelukkig volgt nog een hele UB40-plaat hierna.
Meer over UB40
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
