Het gaat het Belgisch-Franse Trio Grande de laatste tijd voor de wind. Hun nieuwste opname " Hold the Line! " is alweer een schot in de roos en het trio verzilverde dit jaar een plekje op de gegeerde affiche van het Antwerpse Jazz Middelheim festival. Ook wisten drummer Michel Debrulle, koper Michel Massot en rietblazer Laurent Dehors, samen Trio Grande, de Britse pianist Matthew Bourne opnieuw te overhalen om de gelederen te versterken. De kruisbestuiving tussen het trio en Bourne zorgt net als op hun vorige plaat voor een reeks zwierige, inventieve nummers waarin het kwartet zich van zijn meest veelzijdige kant laat zien.
De meeste composities op " Hold the Line! " worden aangeleverd door Michel Massot en Matthew Bourne. De thema's van Massot zijn, net als bij de andere formaties waarin de man speelt, doordrongen van lyriek en dat is in 'Idée des Doms' niet anders. Wanneer Laurent Dehors na een zoete piano-inleiding het roer in handen neemt, voorziet Massot een pompende onderlaag, die hij uit zowel trombone als uit bastuba omhoog weet te toveren. Het is Michel Debrulle die vervolgens een korte break inlast, waarna het nummer definitief op gang wordt getrokken. De basklarinet van Laurent Dehors legt een gewelddadig, bochtig parcours af en Bourne sleept het nummer via een repetitief motief de dieperik in. Dehors blijft echter wedijveren om de meeste aandacht, maar uiteindelijk wordt het pleit niet in zijn voordeel beslecht. Het trio schakelt immers terug naar een meer melodische passage, waarna Bourne opnieuw de openingssequens introduceert. Massot en Debrulle slaan vervolgens collectief aan het improviseren, waarna Dehors intensiveert via een zich herhalend motief. Op die manier bereikt 'Idée des Doms' zijn versmachtende hoogtepunt, waarna de muzikanten het - om het evenwicht binnen de plaat te behouden - met '2666' over een meer humoristische boeg gooien.
