Torben Snekkestad in een Noorse rietblazer die zich vooral thuis voelt in de hedendaagse klassieke wereld. Als jazz- en improvisatiemuzikant is hij te horen in het ensemble van zijn landgenoot Trygve Seim. Voor de opname van zijn eerste album onder eigen naam, koos hij voor een jazzproject geïnspireerd op het legendarische Jimmy Giuffre Trio uit de vroege jaren zestig. Klarinettist Jimmy Giuffre ontwikkelde toen samen met pianist Paul Bley en bassist Steve Swallow een opmerkelijk frisse, maar complexe manier van musiceren en improviseren. Op hun derde album 'Free Fall' uit 1963 werd dit op een verbluffende wijze op plaat gezet. De complexe muzikale structuren en improvisaties waren hun tijd ver vooruit want korte tijd na het verschijnen van dit album werd de groep wegens uitblijvende erkenning opgedoekt.
Snekkestad (en met hem nog vele andere saxofonisten en klarinettisten) is sterk beïnvloed door het werk van Giuffre. Op zijn debuutalbum 'Conic Folded' pakt hij het op dezelfde manier aan als zijn inspirator: met een pianist (Jon Balke) en een bassist (Jonas Westergaard). Maar van imitatie is er geen sprake. De groep gaat op bepaalde ogenblikken zelfs verder door het experimenteren met klanken en technieken zoals het gebruik van een prepared piano.
Over de audio
Zobob is een korte, maar krachtige track waarin alle kwaliteiten van het trio zich manifesteren. Een erg lang thema, waarin alle muzikanten al dan niet synchroon participeren, mondt uiteindelijk uit in een spelletje tussen de golvende pianopartijen van Balke en de zenuwachtig schurende tenorsax van Snekkestad. Westergaard mag het tempo aangeven en hobbelt haastig van het ene rustpunt naar het andere. Ondertussen is er een indrukwekkend stukje muziek gevlochten dat met een herhaling van het lange thema bruusk tot stilstand komt.
Meer over Torben Snekkestad
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
