Tom Smiths muzikale (en bij uitbreiding: artistieke) achtergrond is niet in een oogopslag te overzien. Zijn zwakke plek voor dub voorkomt niet dat hij evengoed grasduinde in het werk van Sun Ra, Albert Ayler, Cecil Taylor, Harry Partch, Witold Lutsolawsky, Can of Jimi Hendrix en naar bed ging met boeken van Edgar Allan Poe, Charles Baudelaire en James Joyce. Minstens even belangrijk was echter het feit dat zijn vader een stock car raceteam bezat, waardoor de jonge Smith al snel vertrouwd werd met het ronkende en niet aflatende geluid van brullende motoren.
In 1991 verhuisde Smith naar Miami, waar hij begon op te nemen in de Sync studio van Frank "Rat Bastard" Falestra. Van hieruit vertrok To Live and Shave in L.A. waarvan de bezetting geleidelijk werd uitgebreid tot een stevige groep gelijkgezinden met vertakkingen in verschillende staten van de VS, Hongarije en België. Sinds 2008 telt de hele familie 18 leden, met naast Smith en Falestra ook Ben Wolcott, Don Fleming (producer voor onder andere Sonic Youth en Alice Cooper), Mark Morgan, Weasel Walter, Nandor Nevai, Liz "Misty Martinez" Armstrong, Chris Grier, Andrew Wilkes-Krier (Andrew W.K.), Thurston Moore (Sonic Youth), Graham Moore, Andrew "Gaybomb" Barranca, Sickboy Milkplus, Mark Shellhaas, Kelly Jamison, Patrick Spurlock, and Balazs Pandi.
Over de audio
Het afwerken van het album 'An Interview With the Mitchell Brothers' kostte Tom Smith welgeteld een dag. Van het schrijven tot het masteren, alles gebeurde op 14 augustus 1995. De teksten waren ontleend aan pornografisch materiaal van het Frankrijk van 1789 tot het San Francisco van de jaren '60. Niet tevreden met het uiteindelijke resultaat zocht Smith bijkomende input, wat twee jaar later resulteerde in 'Les Tricoteuses'. Aanvankelijk zou dit album eind 1997 hebben moeten verschijnen op het label Climax, maar het duurde uiteindelijk tien jaar voor het resultaat via Savage Land de wereld in werd gestuurd.
Auditieve voyeurs zullen aan de tekst van het 'Last Stitch' weinig erotisch plezier beleven. Verstaanbaarheid was voor To Live and Shave in L.A. (voor dit album Tom Smith, Rat Bastard, Ben Wolcott en Billy Taylor) duidelijk geen criterium. Muzikaal is 'Last Stitch' een ruim vijf minuten durende aanslag op het zenuwstelsel van iedereen die muziek uitsluitend ziet als riffs, akkoorden, refreinen of melodieën. Geraas, geruis en andere noise vormen de spelbrekers tegenover een getransformeerde stem die drastisch gekortwiekt wordt. Door het knippen in de tekst ontstaat een verrassende ritmiek waarbij de niet te horen delen van de tekst voor niet inlosbare verwachtingen zorgen. Zo verliest de muziek alle metrische vaste grond en lijkt die de hele tijd boven de grond te zweven. 'Last Stitch' is dan ook vooral te nuttigen door diegenen die verrassing boven verwachting verkiezen.
Meer over To Live and Shave in L.A.
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
